Η Φέτα παρασκευάζεται στη χώρα μας εδώ και αιώνες και έχει συνδεθεί άρρηκτα με την ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων, στους οποίους αναμφισβήτητα ανήκουν και τα σχετικά πνευματικά δικαιώματα.

Μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα κανένας δεν είχε αμφισβητήσει ποτέ την ελληνικότητά της, όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν διάφορες ευρωπαϊκές και άλλες χώρες να διεκδίκησαν την ονομασία της για τα πάσης φύσεως τυριά άλμης που παρήγαγαν, προκειμένου να τα προωθήσουν ευκολότερα στη διεθνή αγορά, όπου ήδη η Φέτα είχε αποκτήσει εξαιρετική φήμη.

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.), στο οποίο τελικά παραπέμφθηκε το θέμα, μετά από εξαντλητική ανάλυση του συνόλου των διαθέσιμων στοιχείων, αποφάσισε ότι η ονομασία Φέτα δεν είναι κοινή αλλά Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.), ενός Ελληνικού παραδοσιακού τυριού, με συγκεκριμένες προδιαγραφές και ποιοτικά χαρακτηριστικά, που παρασκευάζεται αποκλειστικά στην ηπειρωτική Ελλάδα και τη Λέσβο.

Η παραπάνω απόφαση του Δ.Ε.Κ., είχε άμεσα τις εξής συνέπειες:

α) Η χώρα μας απέκτησε το μονοπώλιο της ονομασίας Φέτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), σε μια αγορά 500 εκατομμυρίων καταναλωτών, και το προϊόν μας προδιαγραφές και ταυτότητα με τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να διακινείται σε τρίτες χώρες και να αξιολογείται από τους καταναλωτές σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού.

β) Οι άλλες χώρες της Ε.Ε. να σταματήσουν να παράγουν και να πωλούν δικά τους τυριά με την ονομασία Φέτα.

γ) Οι τρίτες χώρες, όπου δεν ισχύει το Ευρωπαϊκό δίκαιο, μπορούν να συνεχίσουν να παράγουν τυριά άλμης και να τα εισάγουν ανεμπόδιστα στην Ε.Ε., με δικά τους όμως ονόματα ή ως λευκά τυριά άλμης.

Συμπερασματικά, μπορεί να λεχθεί ότι με την απόφαση του Δ.Ε.Κ. είχαμε επιτύχει, στο πλαίσιο της Ε.Ε., το μέγιστο αυτών που θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε και κατά συνέπεια η συμμετοχή μας σε συζητήσεις με τρίτους για τη Φέτα θα δικαιολογούνταν μόνον εάν απέβλεπαν στην επέκταση αυτών που είχαμε ήδη κατοχυρώσει.

Ενώ, λοιπόν, θα περίμενε κανείς η Φέτα, ως τυρί Π.Ο.Π. της Ε.Ε., να τύχει πλήρους προστασίας στις εμπορικές συμφωνίες της με τη Ν. Αφρική (SADC) και τον Καναδά (CETA), αυτό δεν έγινε. Αντίθετα ενώ παρέχεται πλήρης προστασία στις αγορές αυτές σε περίπου 250 προϊόντα Π.Ο.Π. της Ε.Ε. εξαιρείται η Φέτα, για την οποία προβλέπονται ειδικές πρόνοιες, οι οποίες όχι μόνο δεν προστατεύουν αυτά που είχαμε επιτύχει με την απόφαση του Δ.Ε.Κ. αλλά αντίθετα, μετά βεβαιότητας, τα υποσκάπτουν.

Πολύ συνοπτικά οι συμφωνίες SADC και CETA προβλέπουν ότι οι υφιστάμενοι παραγωγοί και έμποροι λευκών τυριών άλμης που τα διαθέτουν στην αγορά της Ν. Αφρικής και του Καναδά με την ονομασία Φέτα μπορούν να συνεχίσουν να τα πωλούν με την ονομασία αυτή, εις το διηνεκές. Μοναδική τους υποχρέωση, εντός πενταετίας από την έναρξη της προσωρινής εφαρμογής των συμφωνιών (1-10-2016 και 18-10-2013, αντίστοιχα), να επισημαίνουν τόσο τη σύσταση του γάλακτος όσο και τη χώρα προέλευσης των προϊόντων τους και να αφαιρέσουν σύμβολα, εικόνες και ονομασίες που παραπέμπουν στη χώρα μας. Επιπλέον, οι εισερχόμενοι στην παραγωγή και εμπορία των τυριών αυτών μετά την έναρξη της προσωρινής εφαρμογής των συμφωνιών, υποχρεούνται να χρησιμοποιούν την ονομασία Φέτα συνοδευόμενη πάντοτε με κάποιο χαρακτηρισμό, όπως «Feta-style» ή «Feta-type» ή «Feta-imitation» ή «South African Feta» στην περίπτωση της Ν. Αφρικής ή «Feta made in Canada» στην περίπτωση του Καναδά.  Όμως ανάλογες ονομασίες και χαρακτηρισμοί απαγορεύονται ρητά από τους Κανονισμούς για τα τυριά Π.Ο.Π. της Ε.Ε., και φυσικά και για τη Φέτα, επειδή παραπέμπουν σε κοινές ονομασίες τυριών που κάθε χώρα και κάθε βιομηχανία μπορεί να παράγει και να κυκλοφορεί στην αγορά.

Συμπερασματικά, με τις συμφωνίες SADC και CETA η Ε.Ε. αφήνει εκτεθειμένη στη διεθνή εμπορική σκηνή τη Φέτα. Κατά συνέπεια, τυριά με εξωτερική εμφάνιση παρόμοια με τη Φέτα αλλά με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά (γεωγραφική προέλευση, σύσταση, γεύση, άρωμα κτλ.) θα κυκλοφορούν νόμιμα με το ίδιο όνομα, υποσκάπτοντας την ταυτότητά της Φέτας και την καλή της φήμη. Επιπλέον, οι Έλληνες παραγωγοί Φέτας (στην πλειονότητά τους μικρομεσαίοι) θα μπουν σε ένα κύκλο αθέμητου ανταγωνισμού, αφού τυριά από αγελαδινό γάλα που αφθονεί σε ορισμένες χώρες θα μπορούν να παράγονται και να πωλούνται με την ονομασία «Φέτα» σε πολύ χαμηλές τιμές.

Το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ψηφίζοντας την κύρωση των συμφωνιών, ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την αμφισβήτηση της απόφασης του Δ.Ε.Κ. ότι η Φέτα είναι ελληνικό προϊόν Π.Ο.Π. Αυτό θα λειτουργήσει αρνητικά προς τα εθνικά συμφέροντα σε κάθε μελλοντική συμφωνία με τρίτες χώρες, χωρίς να αποκλειστεί και η πάγια επιδίωξη κάποιων χωρών-μελών της Ε.Ε. να ακυρώσουν την παραπάνω απόφαση ώστε οι επιχειρήσεις τους να χρησιμοποιούν την ονομασία Φέτα για κάθε τυρί άλμης που εμπορεύονται, επωφελούμενοι της φήμης της.

Οι βουλευτές όλων των κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου θα πρέπει να καταψηφίσουν τις συμφωνίες αυτές για οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς και εθνικούς λόγους. Χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μας οι τρίτες χώρες ας συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν μέχρι σήμερα. Δεδομένης όμως της σημασίας των συμφωνιών τόσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και για τις δύο συμβαλλόμενες χώρες, είναι πιθανότατη η αναμόρφωσή τους ώστε να μην εξαιρείται η Φέτα της προστασίας που παρέχεται στα άλλα προϊόντα Π.Ο.Π. Τότε η ελληνική Βουλή θα μπορεί να κυρώσει τις συμφωνίες.

Πρόκειται για τεράστιες συμφωνίες οι οποίες περιλαμβάνουν και άρθρα που αφορούν τη Φέτα μας. Παρά τις μικρές επί μέρους διαφορές τους, στα επίμαχα σημεία τους για την Φέτα ουσιαστικά ταυτίζονται. Πιο συγκεκριμένα:

• Και οι δυο αγνοούν, κατά τρόπο προκλητικό, πλήθος στοιχείων νομικής, ιστορικής, πολιτισμικής, πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, επιστημονικής και τεχνικής φύσεως, επί των οποίων στηρίχτηκαν οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ότι η Φέτα δεν είναι κοινή αλλά Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ενός παραδοσιακού τυριού με συγκεκριμένες προδιαγραφές – Ταυτότητα.

• Παρέχουν πλήρη προστασία σε όλα (Ν. Αφρική) ή σχεδόν σε όλα (Καναδά) τα τυριά ΠΟΠ της ΕΕ, με εξαίρεση τη Φέτα μας, στην οποία όχι μόνο δεν παρέχεται ουσιαστικά καμία προστασία αλλά αντίθετα υποσκάπτεται το Ευρωπαϊκό της κεκτημένο και η καλή της φήμη.

• Παρέχουν τη δυνατότητα στους υφιστάμενους στις δυο χώρες παραγωγούς και εμπόρους λευκών τυριών άλμης που τα διαθέτουν στην αγορά με την ονομασία φέτα να συνεχίσουν να το πράττουν, εις το διηνεκές. Οι εισερχόμενοι μελλοντικά στο επάγγελμα θα μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν την ονομασία Φέτα συνοδευόμενη όμως πάντοτε με κάποιο χαρακτηρισμό, όπως style (Feta style), type (Feta type) κτλ.

• Νομιμοποιούν νεοφανείς ονομασίες που σηματοδοτούν την άποψη ότι πέραν της ελληνικής υπάρχουν και άλλες φέτες, γεγονός που παραπέμπει σε κοινή ονομασία με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της Φέτας ακόμη και εντός της ΕΕ.

• Αποτελούν προηγούμενο για ανάλογες συμφωνίες με άλλες χώρες.

Γεώργιος Ζέρβας

Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

(Πρόεδρος της Ελληνικής Ζωοτεχνικής Εταιρείας, Πρόεδρος της Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας

Αντιπρόεδρος Α’ του Ομίλου Φίλων Φέτας)

Ο κλάδος της Αιγοποοβατοτροφίας είναι ο σημαντικότερος από τους τέσσερις βασικούς κλάδους  της κτηνοτροφικής παραγωγής στη Χώρα μας (Βοοτροφία, Αιγοπροβατοτροφία, Χοιροτροφία, Πτηνοτροφία) καλύπτοντας το 85 % και το 76 % των αναγκών της Χώρας σε αιγοπρόβειο γάλα και κρέας αντίστοιχα. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) όπου το παραγόμενο αιγοπρόβειο γάλα (60 %) υπερτερεί του αγελαδινού γάλακτος (40 %), κατέχοντας την πρώτη θέση (30 %) στη συνολική ποσότητα του παραγόμενου αιγοπρόβειου γάλακτος στην ΕΕ.

Η κοινωνικοοικονομική σημασία της αιγοπροβατοτροφίας  είναι εξαιρετικά σημαντική για τη Χώρα μας διότι:

• Απασχολούνται περί τις 100.000 οικογένειες που στηρίζουν την επιβίωσή τους σε αυτή τη δραστηριότητα, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού της υπαίθρου, ενώ εκτιμάται ότι 350.000 περίπου εργαζόμενοι εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με το συγκεκριμένο κλάδο (τυροκομεία, μεταφορές, εμπορία ζωοτροφών, γαλακτοκομικών κ.ά.).
• Εξασφαλίζει πολύτιμη πρώτη ύλη για τη λειτουργία εκατοντάδων τυροκομείων που παράγουν προϊόντα υψηλής  βιολογικής αξίας και ποιότητας, με εξαιρετικά οργανοληπτικά και διαιτητικά χαρακτηριστικά λόγω: α. της βιοποικιλότητας και της υψηλής περιεκτικότητας της βοσκήσιμης ύλης σε αιθέρια έλαια, αντιοξειδωτικά, ακόρεστα λιπαρά οξέα (π.χ. CLA) και β. της υψηλού επιπέδου παραδοσιακής τεχνογνωσίας που διαθέτουν οι τυροκόμοι μας.
• Αξιοποιεί σε μεγάλο ποσοστό τη φυσική βλάστηση των ημιορεινών και ορεινών βοσκοτόπων μας, εξασφαλίζοντας τροφή υψηλής ποιότητας και χαμηλού κόστους, την οποία μετατρέπει σε πολύτιμα κτηνοτροφικά προϊόντα (γάλα, κρέας) συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την αποτροπή της υποβάθμισης του περιβάλλοντος από διάβρωση, υποβόσκηση, εγκατάλειψη κλπ.

Το 80 % (κατά μέσον όρο) του εισοδήματος των αιγοπροβατοτρόφων προέρχεται από το γάλα και το υπόλοιπο 20 % από το κρέας, του οποίου δυστυχώς η τιμή είναι όλο και πιο χαμηλή που δεν καλύπτει ούτε το κόστος παραγωγής του. Το αιγοπρόβειο γάλα χρησιμοποιείται για παρασκευή τυριών σε ποσοστό περί το 85 % και το υπόλοιπο 15 % για παρασκευή γιαούρτης και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων.

Η Ελλάδα κατέχει την 5^η θέση με 101 προϊόντα,  εκ των οποίων τα 20 είναι τυριά, που η ΕΕ έχει καταχωρήσει  ως ΠΟΠ /ΠΓΕ, με 1^η την Ιταλία. Η ΦΕΤΑ κατέχει την 5^η θέση μεταξύ των 251 τυριών ΠΟΠ της ΕΕ, με μέση ετήσια παραγωγή τους 120.000 τόνους από 500 τυροκομεία. Το 85 % της ποσότητας των τυρών που παράγεται στη Χώρα μας παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα. Στην Ελλάδα παράγεται το 28 % της ΦΕΤΑΣ που διακινείται παγκοσμίως, ενώ το υπόλοιπο 72 % αποτελεί απομιμήσεις, που αντικειμενικά πρόκειται για “λευκό τυρί άλμης” και όχι ΦΕΤΑ.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα αντιπροσωπεύουν το 8 % του συνόλου των αγροτικών προϊόντων που εξάγονται, με τη ΦΕΤΑ να αντιπροσωπεύει το 98 % των τυριών που εξάγονται με μέση ετήσια αύξηση 16 %. Σημειωτέον, ότι για 8 από τα 20 ΠΟΠ τυριά της χώρας μας δεν υπάρχει ζήτηση από το εξωτερικό. Το 40 % της παραγόμενης ΦΕΤΑΣ μας, αξίας περί τα 370 εκατ. ευρώ, εξάγεται σε 56 χώρες, με κυριότερες τη Γερμανία (33,3 %), το Ηνωμένο Βασίλειο (15,2 %), την Ιταλία (11,1 %), τις ΗΠΑ (5,3 %) και την Αυστραλία (3,2 %).

Η ΦΕΤΑ, λοιπόν, ως ο κυριότερος εκπρόσωπος των τυριών, θεωρείται εμβληματικό εθνικό προϊόν για την Ελλάδα, καθώς ταυτίζεται με τη διατροφική παράδοση και γαστρονομία της Χώρας μας και συνδέεται άμεσα με τα έθιμα και την ιστορία μας. Είναι το δημοφιλέστερο παραδοσιακό τυρί και το πλέον φημισμένο ελληνικό προϊόν, το οποίο συνιστά ένα επώνυμο εξαγώγιμο προϊόν

Για την Ελλάδα, με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία που αναφέρθηκαν, η ΦΕΤΑ αποτελεί ένα σημαντικότατο πεδίο παραγωγικής και εμπορικής δραστηριότητας, σε διεθνές επίπεδο, σε μία διαρκώς διευρυνόμενη παγκόσμια αγορά. Από τις 300 επιχειρήσεις  παραγωγής τυριών ΠΟΠ, που είναι καταχωρημένες στο Σύστημα Ελέγχου και Πιστοποίησης του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, οι 245 είναι πιστοποιημένες για την παραγωγή ΦΕΤΑΣ.

Όταν, λοιπόν, η απορρόφηση της ΦΕΤΑΣ από την αγορά επιβραδύνεται ή μειώνεται, η άμεση συνέπεια είναι η πτώση της τιμής του αιγοπροβείου γάλακτος για τον κτηνοτρόφο και η αμέσως επόμενη η μειωμένη απορρόφησή του από τα τυροκομεία και τη γαλακτοβιομηχανία. Η δεύτερη συνέπεια  είναι προφανώς χειρότερη της πρώτης, αλλά και οι δύο επηρεάζουν καθοριστικά τη βιωσιμότητα των αιγοπροβατοτροφικών μονάδων.

Το σενάριο αυτό δυστυχώς εκτυλίσσεται και επιβεβαιώνεται την τρέχουσα παραγωγική περίοδο (2017-2018), δεδομένου ότι τα υψηλά αποθέματα “λευκού τυριού“ που δημιουργήθηκαν πέρυσι από το πλεόνασμα του χαμηλού κόστους εισαγόμενου αγελαδινού γάλακτος ή από το επίσης, χαμηλού κόστους εισαγόμενο πρόβειο γάλα, επηρέασαν αρνητικά τη διακίνηση και απορρόφηση της ΦΕΤΑΣ, με αποτέλεσμα οι τιμές διάθεσης του εγχώριου αιγοπροβείου γάλακτος να μην καλύπτουν το κόστος παραγωγής του. Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις οι κτηνοτρόφοι ειδοποιούνται, παρά τα συμφωνητικά που έχουν υπογράψει, ότι θα διακοπεί σύντομα η παραλαβή του γάλακτος από τα τυροκομεία, οδηγώντας τους σε πλήρες αδιέξοδο! Οι κτηνοτρόφοι από την πλευρά τους, μη έχοντας ουσιαστικά εναλλακτικές λύσεις, ή θα περιορίσουν τον αριθμό των παραγωγικών τους ζώων ή θα διακόψουν εντελώς τη λειτουργία των μονάδων τους ή θα μειώσουν τη διατροφή των ζώων για να μειώσουν την παραγόμενη ποσότητα γάλακτος και να περιορίσουν τη ζημιά που υφίστανται στο ελάχιστο δυνατό.

Σε όλες, όμως, τις παραπάνω περιπτώσεις απειλείται η οικονομική βιωσιμότητα  των εκμεταλλεύσεών τους με απώτερες συνέπειες τη μείωση του εκτρεφόμενου στη Χώρα μας ζωικού κεφαλαίου, τη μείωση της παραγόμενης ποσότητας γάλακτος (άρα και της ΦΕΤΑΣ) και ενδεχομένως τη διακοπή λειτουργίας και κάποιων τυροκομείων με ό,τι τα παραπάνω συνεπάγονται για τον ζωτικής σημασίας κλάδο της αιγοπροβατοτροφίας, και κατ’ επέκταση της Εθνικής μας οικονομίας. Άλλωστε, οι συνέπειες αυτές επιβεβαιώθηκαν στην περίπτωση του αγελαδινού γάλακτος, λόγω της πτώσης της τιμής του τα έτη 2016 και 2017, τόσο σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες όσο και στην Ελλάδα.

Συμπερασματικά, λοιπόν, η απορρόφηση της ΦΕΤΑΣ που επηρεάζει άμεσα την τιμή του αιγοπρόβειου γάλακτος στον κτηνοτρόφο-παραγωγό, παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικονομική βιωσιμότητα του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας. Η ευχή που εκφράζεται είναι η κρίση αυτή να μην συνεχιστεί  και την επόμενη παραγωγική περίοδο (2018-2019), διότι οι απώλειες σε όλα τα επίπεδα (κτηνοτρόφοι, τυροκομεία, ζωοτροφές) θα είναι τεράστιες και ενδεχομένως μη αντιστρεπτές. Για να μην συνεχιστεί όμως πρέπει να απορροφηθούν άμεσα τα αποθέματα της ΦΕΤΑΣ.

Παρασκευάζεται στη χώρα μας από την εποχή του Ομήρου και έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον πολιτισμό των Ελλήνων, στους οποίους αναμφισβήτητα ανήκουν και τα σχετικά πνευματικά δικαιώματα.

Μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα κανένας δεν είχε αμφισβητήσει ποτέ την ελληνικότητά της, όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν διάφορες χώρες, να διεκδικούν την ονομασία της για τα πάσης φύσεως τυριά άλμης τους προκειμένου να τα προωθήσουν ευκολότερα στη διεθνή αγορά, όπου ήδη η Φέτα είχε αποκτήσει εξαιρετική φήμη.

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στο οποίο τελικά παραπέμφθηκε το θέμα, μετά από εξαντλητική ανάλυση του συνόλου των διαθέσιμων στοιχείων αποφάσισε ότι η ονομασία Φέτα δεν είναι κοινή αλλά Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.), ενός Ελληνικού παραδοσιακού τυριού, με συγκεκριμένες προδιαγραφές και ποιοτικά χαρακτηριστικά, που συνοψίζονται στα παρακατω:

Μαλακό λευκό τυρί που παρασκευάζεται αποκλειστικά στις περιοχές της Μακεδονίας, Θράκης, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας, Πελοποννήσου και τη Λέσβο.

Συνδυάζει πρωτότυπα ποιοτικά χαρακτηριστικά, που οφείλονται στη επίδραση φυσικών και ανθρωπίνων παραγόντων που δρουν στις περιοχές αυτές τα οποία είναι αδύνατον να αναπαραχθούν υπό άλλες συνθήκες.

Παρασκευάζεται αποκλειστικά από πρόβειο γάλα ή μείγματά του με γίδινο μέχρι 30%, που προέρχεται από φυλές προβάτων και αιγών που εκτρέφονται κατά τρόπο παραδοσιακό στις παραπάνω περιοχές και των οποίων η διατροφή βασίζεται στη χλωρίδα των περιοχών αυτών. Διατηρείται και ωριμάζει σε άλμη τουλάχιστον για 2 μήνες με χαρακτηριστική χημική σύσταση (μέγιστη υγρασία 56%, ελάχιστη λιποπεριεκτικότητα επί ξηρού 43%).

 • Οι σοβαρές απειλές που αντιμετωπίζει εντός κι εκτός συνόρων η φέτα, η οποία αποτελεί και σήμα – κατατεθέν για τα τυριά της Ηπείρου, τέθηκαν σε ενδιαφέρουσα ημερίδα που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στα Γιάννενα και στην οποία συμμετείχαν επιστήμονες, παραγωγοί, άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης, αλλά και άλλο τοπικοί φορείς, μιας και είναι ένα ζήτημα με πολλές επιχειρηματικές παγίδες που μας στήνουν διεθνώς, βλάπτοντας σε μεγάλο βαθμό την τοπική οικονομία.
Από την μία οι δυο επιζήμιες συμφωνίες για το εθνικό μας προϊόν ΠΟΠ, που προωθεί η Ε.Ε. με τον Καναδά και τη Νότιο Αφρική και από την άλλη οι αθρόες εισαγωγές αιγοπρόβειου γάλακτος, ήταν αρκετά για να… ανάψει η συζήτηση, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το ζητούμενο σήμερα είναι η διαφύλαξη της ταυτότητας του εθνικού μας προϊόντος με κάθε τρόπο, δημιουργώντας ένα αρραγές κοινό μέτωπο!
«Θολό» τοπίο
«Άστραψε και βρόντηξε» ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλ. Καχριμάνης, κατά την ομιλία του στην εκδήλωση του Σαββάτου, κάνοντας λόγο για «θολό» τοπίο, αφού παρατηρούνται εισαγωγές γάλακτος από το εξωτερικό για παραγωγή λευκού τυριού και εξαγωγή του ως λευκού (μέχρι εδώ νόμιμη η διαδικασία), αλλά η πώλησή του στο εξωτερικό ως φέτα (εκεί βρίσκεται η απάτη)! Αυτό πώς συμβαίνει;
Όπως ανέφερε ο Περιφερειάρχης, χρησιμοποιώντας τον κωδικό από το ελληνικό γάλα, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι κάτι τέτοιο δεν έχει παρατηρηθεί στην Ήπειρο.
Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη να δημιουργηθεί μια «Διεπαγγελματική» για την φέτα και αναφερόμενος στην φράση που είχε πει και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως: «να βάλουμε τους λύκους, να φυλάνε τα πρόβατα», ξεκαθάρισε ότι δεν εννοούσε καμία βιομηχανία από την Ήπειρο. Ωστόσο, επέμεινε ότι τέτοιες πρακτικές παρατηρούνται κατά κόρον στην Θεσσαλία. «Αυτή την στιγμή οι μεγάλοι φέρνουν  γάλα απ’ έξω και χαλάνε την τιμή. Δεν πούλησε κανείς από την Ήπειρο 4 ευρώ φέτα στην Αγγλία και στην Γερμανία», ανέφερε χαρακτηριστικά!
Γι’ αυτό και όπως είπε δεν μπορεί να μην γίνεται ισοζύγιο στο λευκό τυρί. «Αφού τα εξαγάγω για να το πουλήσω ως φέτα, πρέπει να έχω και τιμολόγιο ελληνικό. Κάνει κανείς έλεγχο εάν αυτό που έβγαλα έξω ως λευκό τυρί, το πούλησα ως φέτα;», αναρωτήθηκε.
Καμπανάκι κινδύνου
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Φέτας, ομ. Καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Εμμ. Ανυφαντάκης, αναφερόμενος στις δυο εμπορικές συμφωνίες, σύμφωνα με τις οποίες Καναδάς και Νότιος Αφρική μπορούν να παράγουν την δική τους φέτα, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι αυτό μπορεί να ανοίξει τον δρόμο, έτσι ώστε κάτι παρόμοιο να συμβεί και σε άλλες χώρες.
Γι’ αυτό και η εκστρατεία για την προάσπιση του προϊόντος, πρέπει να έχει εθνικό χαρακτήρα,  τόνισε ο κ. Ανυφαντάκης, υπενθυμίζοντας ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2005 είχε αποφανθεί ότι η φέτα είναι μια και είναι ελληνική.
Βέβαια, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι με μια νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, να χαθεί οριστικά η ονομασία προέλευσης.
Ποιο… μάρκετινγκ;
Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων Χρήστος Αποστολόπουλος, αναφέρθηκε στις δικαιολογίες για το ξεπούλημα της φέτας. Μια τελευταία δικαιολογία που ακούγεται είναι το καλό μάρκετινγκ: «Κάντε καλό μάρκετινγκ έξω στις αγορές και πείτε πως εσείς έχετε την αυθεντική φέτα. Γιατί όμως να κάνουμε μάρκετινγκ σε μια αγορά που οι κανόνες δεν είναι θεμιτοί, όταν δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός; Όταν έχεις ένα προϊόν που δεν είναι φέτα, παράγεται με οποιεσδήποτε πρώτες ύλες, με το μισό κόστος και να το έχεις δίπλα στο ράφι με το ίδιο όνομα, τι μάρκετινγκ να κάνεις», αναρωτήθηκε ο κ. Αποστολόπουλός.
Κινδυνεύει η αιγοπροβατοτροφία
Ο καθηγητής και τέως Πρύτανης της Γεωπονικής Γ. Ζέρβας στην ομιλία του στάθηκε στον ρόλο που έχει η φέτα στην βιωσιμότητα της ελληνικής αιγοπροβατοτροφίας.  «Οι εκτιμήσεις είναι ότι την τρέχουσα παραγωγική περίοδο, πολλές μονάδες αιγοπροβατοτρόφων θα αναστείλουν τη λειτουργία τους, διότι με τις χαμηλές τιμές δεν μπορούν να έχουν ικανοποιητικό εισόδημα ή άλλες μονάδες με μεγαλύτερο ζωικό κεφάλαιο, θα το μειώσουν, με αποτέλεσμα να έχουν μικρότερη παραγωγή γάλακτος», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ζέρβας. Αυτό σημαίνει ότι και θα βρεθούν ξεκρέμαστοι οι παραγωγοί, αλλά και θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για μεγαλύτερες ποσότητες εισαγόμενου γάλακτος.
Η «χρυσή» τομή
Όσον αφορά την Διεπαγγελματική για την φέτα, ο Πρόεδρος του Αγροτ. Συνεταιρισμού Ιωαννίνων Χριστόδουλος Μπαλτογιάννης, ζήτησε να βρεθεί η «χρυσή» τομή και να προχωρήσουμε όλοι μαζί, με έναν φορέα, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες διαφωνίες υπάρχουν.
Οι Νέοι Αγρότες
Την πρόταση της Ένωσης Νέων Αγροτών κατέθεσε ο Αντιπρόεδρός της Άρης Κασσής, τονίζοντας ότι πρέπει πρώτα να διασφαλίσουμε της φέτα ως εθνικό προϊόν για τη χώρα μας και στη συνέχεια να απαιτήσουμε την αποκλειστικότητά της διεθνώς. Παράλληλα κάλεσε την Πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς να εντατικοποιήσουν τους ελέγχους, όσον αφορά τις εισαγωγές αιγοπρόβειου γάλακτος και να γίνεται σαφές σε ποιο προϊόν διατίθενται αυτές οι εισαγωγές.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου
Στην εκδήλωση το «παρών» έδωσε και η επικεφαλής της «Πλεύσης Ελευθερίας» Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία σημειωτέον έχει αναλάβει να μελετήσει τα στοιχεία που της δόθηκαν από την Πανελλήνια Ένωση Κτηνοτρόφων για το καρτέλ γάλακτος.
«Αυτές οι συμφωνίες που προωθήθηκαν από τις πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια ψηφίστηκαν και εγκρίθηκαν και στη Βουλή όποια συζήτηση έγινε σχετικά, από το 2013 μέχρι σήμερα, ήταν για την προώθηση αυτών των συμφωνιών. Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα έχουν εγκρίνει και εάν δεν υπήρχε η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών, των παραγωγών, των κτηνοτρόφων, των αγροτών, θα τα είχαν ήδη κυρώσει και σε εθνικό επίπεδο», ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην τοποθέτησή της.
* * *
Στην ανάγκη προάσπισης της «ταυτότητας» της φέτας αναφέρθηκαν με τοποθετήσεις τους ακόμη οι βουλευτές Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Ι. Καραγιάννης, και Άρτας Γ. Στύλιος, ο Πρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου, Δήμαρχος Ηγουμενίτσας Ι. Λώλος, ο Αντιδήμαρχος Ιωαννίνων Δημ. Κατηρτσίδης και ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων Ι. Μήτσης.

Κροκοδείλια δάκρυα χύνονται για να προστατεύσουμε την κορωνίδα των ελληνικών τυριών. Η φέτα ΠΟΠ έχει στην κατανάλωση λευκών τυριών μόνο το 10% της παγκόσμιας ζήτησης, την ώρα που η ελληνική αιγοπροβατοτροφία καταστρέφεται λόγω μείωσης των τιμών στο γάλα κατά 50%,  με αποτέλεσμα ζώα να οδηγούνται στη σφαγή. 

Η Φέτα, ένα τυρί που έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τρόπο παραγωγής, είναι εκτεθειμένο σε διεθνή αλλά και εγχώριο αθέμιτο ανταγωνισμό, έναν ανταγωνισμό που καταστρέφει κτηνοτρόφους, μεταποιητές και «ακυρώνει» την δυναμική ενός προϊόντος που είναι ΠΟΠ, αλλά μόνο μερικώς, καθώς πέραν της Ε.Ε., η προστασία της Φέτας δεν είναι πλήρης , όπως συμβαίνει στη μεγάλη αγορά του Καναδά, της Νότιας Αφρικής.

Αυτός ο ανταγωνισμός και οι «ελληνοποιήσεις» γάλακτος και προϊοντος, εξηγούν τις πολύ χαμηλές τιμές της φέτας στο εγχώριο λιανεμπόριο, ως και κάτω από 4 ευρώ το κιλό, όταν με βάση το κόστος γάλακτος και λοιπά κόστη, το κιλό η φέτα έχει κόστος παραγωγής στο μεταποιητή τουλάχιστον 4,2 ευρώ/κιλό.

Αυτά και πολλά ακόμη προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα όταν κάποια στιγμή ενεργοποιηθεί η Διεπαγγελματική Οργάνωση Φέτας ΠΟΠ, που καθυστερεί λόγω ζητημάτων συνεννόησης των επιχειρήσεων και φορέων του κλάδου.

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα όσα λέχθηκαν στο συνέδριο «Φέτα, το εθνικό μας προϊόν», που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Zootechnia με διοργανωτές το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο και το ΕΛΓΟ Δήμητρα.

Να σηειωθεί ότι στην Ελλάδα, με στοιχεία 2017, παράγονται 119.000 τόνοι φέτας και εξάγονται 59.000 τόνοι, ποσότητα που πέρυσι αυξήθηκε κατά 4% λόγω των ανακατατάξεων στην εσωτερική αγορά των σούπερ μάρκετ.

Η Ελλάδα πρέπει να προστατεύσει τη Φέτα καθώς ολοένα περισσότερες χώρες τοποθετούνται στις διεθνείς αγορές μέσα από τα προϊόντα τους, που συνδέονται με την τουριστική τους προβολή, τόνισε ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ καθ. Σπ. Μάμαλης προσθέτοντας ότι πρέπει να διαμορφωθεί λοιπόν ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που θα υποστηρίξει την παραγωγή και εμπορία της φέτας και το οποίο θα στηρίζεται στη συνεργασία

Τελιγιορίδου: Aυστηρότεροι έλεγχοι και κυρώσεις

Για να προστατευθεί η Φέτα, η προμετωπίδα των εξαγωγικών ελληνικών αγροτικών προϊόντων, η ΠΟΠ Φέτα, θα πρέπει να μπει τέλος στο «πάρτι των ελληνοποιήσεων», με αποτέλεσμα ο λεγόμενος «λευκός χρυσός» της χώρας μας, να χάνει έδαφος στη διεθνή αγορά όχι μόνο λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού από λευκά τυριά που «πλασάρονται» ως φέτα, αλλά και λόγω των κακών πρακτικών κάποιων Ελλήνων παραγωγών.

Τα παραπάνω τόνισε η υφυπ. ΑΑ&Τ κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου, από το βήμα της ημερίδας η οποία επανέλαβε ότι το μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα είναι η αυστηρή τήρηση των χαρακτηριστικών της φέτας βάσει των όσων προβλέπει η νομοθεσία «γιατί και εμείς οι ίδιοι την υπονομεύουμε, αντί να προστατέψουμε την αυθεντικότητα και την ταυτότητα του προϊόντος».

Προς αυτή την κατεύθυνση, πρόσθεσε η υφυπουργος, υπογράφηκε στις αρχές της εβδομάδας η Υπ.Απόφαση για Ελέγχους στο Γάλα, που αυστηροποιούνται όπως αυστηροποιούνται και οι ποινές για όσως βρεθούν υπότροποι.

Ωστόσο η νοθεία στη Φέτα, όπως τονίσθηκε από παραγωγούς στο περιθώριο της Ημερίδας, εντοπίζεται κυρίως στο τελικό προϊόν, όχι τόσο στην ελληνοποίηση του γάλακτος. Το «μεγάλο πάρτι της νοθείας», γίνεται κυρίως στον τουριστικό κλάδο και στις «καλοκαιρινές» τουριστικές επιχειρήσεις εστίασης, όπως μαζί με τη Φέτα «σπρώχνουνε» λευκά τυριά από τη Δανία ή από τις γύρω βαλκανικές χώρες.

Η προστασία της Φέτας είναι σημαντική για οικονομικούς λόγους αλλά όχι μόνο. Από τις εξαγωγές Φέτας τα έσοδα για την χώρα είναι 330 εκατ. ευρώ. Σε δε όλη την αλυσίδα παραγωγής φέτας απασχολούνται περί τις 300.000 εργαζόμενοι, με επιπλέον 50.000 άτομα να εργάζονται τις επιχειρήσεις προϊόντων σίτισης.

ΣΕΒΓΑΠ: Να αναγνωριστεί η αξία της Φέτας

Μόνο η αύξηση των κερδών θα προστατεύσει την ελληνικότητα της Φέτας και το μόνο που μπορεί να αυξήσει τα κέρδη, είναι η αύξηση της αξίας του προϊόντος, τόνισε ο πρόεδρος δ.σ. του ΣΕΒΓΑΠ κ. Χρ. Αποστολόπουλος.

Για τον εκπρόσωπο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων, το όλο πρόβλημα γύρω από τη Φέτα βρίσκεται στο ότι η Ελλάδα η ίδια υποτιμά τη φέτα, δεν έχει επιτύχει να αναδείξει την αξία της τη διατροφική, όταν έχει 50% λιγότερα λιπαρά από το πασίγνωστό Roquefort και 180% περισσότερη βιταμίνη Β12, πολύ ανώτερο διατροφικά από τη Mozzarella, το Cheddar, το Edam.

Oι καταναλωτές, ξένοι αλλά και πολλοί Έλληνες, δεν γνωρίζουν την αξία της Φέτας και αυτός είναι ο βασικός λόγος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το προϊόν.

Ανυφαντάκης: Φέτα και λευκά τυριά άλμης

Ο ομότιμος καθ. Εμ. Ανυφαντάκης και πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Φέτας, αναφερόμενος στο ιστορικό των ενεργειών προστασίας της Φέτας στν Ε.Ε., τόνισε ότι ακόμη και να θέλαμε να καλύψουμε τη ζήτηση για λευκά τυριά άλμης, δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να ικανοποιήσει τις αγορές αλλά θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να προτείνει ονομασίες για αυτά τα λευκά τυριά.

Πέραν αυτού, είπε, ότι είναι τελείως άδικες για τη Φέτα  οι Συμφωνίες της Ε.Ε. με Καναδά και Νότια Αφρική, καθώς επιτρέπουν την «κλοπή» του ονόματος και ζήτησε από τους Έλληνες πολιτικούς που δημιούργησαν το πρόβλημα, επειδή δεν αντιστάθηκαν στη Συμφωνίες, να βρούνε και τρόπους να το λύσουν.

Μάλιστα ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλ. Καχριμάνης ζήτησε να μη περάσουν από την ελληνική Βουλή οι παραπάνω συμφωνίες της Ε.Ε. με Καναδά και Νότιο Αφρική, ενώ κάλεσε όλους να αγωνιστούν το πρόβειο γάλα να φτάσει και να μη πέσει κάτω από το 1 ευρώ.

Την ικανοποίησή του για την αποτροπή της απώλειας κοινοτικής χρηματοδότησης για τα δύο προγράμματα της φέτας εκφράζει με ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ).

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, καλεί το υπουργείο να προχωρήσει σε αυτοκριτική ενώ, παράλληλα, υπογραμμίζει ότι παρά την παράταση που εξασφαλίστηκε υπάρχουν ορισμένες σοβαρές και μη αντιστρεπτές πλέον συνέπειες της όλης υπόθεσης.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Χρήστος Αποστολόπουλος δήλωσε σχετικά: «Με ιδιαίτερη χαρά πληροφορηθήκαμε την αποσόβηση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων της απώλειας της κοινοτικής χρηματοδότησης για τα δυο προγράμματα της φέτας, η υπόσταση των οποίων διακυβεύτηκε με τον χειρότερο και τον πλέον επικίνδυνο τρόπο. Πλην όμως είναι γενναίο να αναγνωρίζει κάνεις τα λάθη του και σοφό να μαθαίνει από αυτά. Δυστυχώς δεν είδαμε από το Υπουργείο ούτε δείγματα γενναιότητας ούτε σοφίας στο θέμα αυτό.»

Aναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΕΒΓΑΠ αναφέρει τα εξής:

«Με ιδιαίτερη χαρά πληροφορηθήκαμε την αποσόβηση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων της απώλειας της κοινοτικής χρηματοδότησης για τα δυο προγράμματα της φέτας, η υπόσταση των οποίων διακυβεύτηκε με τον χειρότερο και τον πλέον επικίνδυνο τρόπο.

Πλην όμως είναι γενναίο να αναγνωρίζει κάνεις τα λάθη του και σοφό να μαθαίνει από αυτά. Δυστυχώς δεν είδαμε από το Υπουργείο ούτε δείγματα γενναιότητας ούτε σοφίας στο θέμα αυτό.

Χωρίς την παραμικρή ανάληψη ευθύνης για το μείζον αυτό διακύβευμα για το εθνικό μας προϊόν, διαπιστώνουμε να ενδημεί στο Υπουργείο η μάλλον επικίνδυνη στάση του «ούτε γάτα ούτε ζημιά» πάρα τα  απίστευτα γεγονότα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες.

Με σκοπό την αποσόβηση και άλλων τραγικών λαθών στο μέλλον τόσο από τον «νέο» ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ όσο και από το Υπουργείο, οφείλουμε να επισημάνουμε τις δυστυχώς μη αντιστρεπτές συνέπειες αυτής της υπόθεσης:

1. Το γεγονός ότι ζητήσαμε από την ΕΕ 5 παρατάσεις (σύμφωνα με το Υπουργείο) μας έχει δυσφημίσει ανεπανόρθωτα ως χώρα. Για την επομένη χρονιά είχαμε κατά νου να διεκδικήσουμε αντίστοιχα προγράμματα για το ελληνικό γιαούρτι. Ποιά εικόνα νομίζετε ότι δώσαμε στην Επιτροπή με αυτή την τόσο ανεύθυνη στάση των 5 παρατάσεων; Όταν ούτε τον εκτελεστικό φορέα ενός προγράμματος δεν είμαστε ικανοί να επιλέξουμε γιατί να μας δώσουν πρόγραμμα τη στιγμή που θα ενδιαφέρονται πολλά κράτη μέλη με πολύ σοβαρότερη στάση από μας;
2. Ο υπουργός αναγκάστηκε να υποχρεωθεί στον Επίτροπο Γεωργίας Hogan (τον κύριο αυτουργό της απώλειας της ταυτότητας της φέτας στις συμφωνίες της ΕΕ με τις τρίτες χώρες) για να πάρει αυτή την 5η παράταση. Αναρωτιόμαστε με ποιον τρόπο θα εξαργυρωθεί αυτή η νέα υποχρέωση; Μήπως με την επικείμενη συμφωνία της ΕΕ με τη Σιγκαπούρη; Ελπίζουμε να μην δούμε να εξαφανιζεται και πάλι μόνον η φέτα από το κείμενο και αυτής της συμφωνίας.
3. Δεν υποβαθμίζουμε στο παραμικρό τη σημαντικότητα να μην έχουν χαθεί τα εν λόγω προγράμματα για τη φέτα. Όμως δεν ήταν σκοπός να αναδειχθεί “όποιος να ‘ναι και ότι να ‘ναι” ως εκτελεστικός φορέας αυτών των προγραμμάτων γιατί σε μεγάλο βαθμό από αυτό εξαρτάται και η επιτυχία τους. Δυστυχώς  όμως αυτό ακριβώς έχει γίνει στην προκειμένη περίπτωση. Από τραγικούς χειρισμούς του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ αποκλείσθηκε ο πρώτος σε βαθμολογία εκτελεστικός φορέας και αναγκαστικά επελέγη ο δεύτερος με την μικρότερη. Αν ο ΣΕΒΓΑΠ είχε εμπλακεί συμβουλευτικά (όχι θεσμικά) σε αυτή την απερίγραπτη διαδικασία της αξιολόγησης, το αποτέλεσμα θα ήταν όχι μόνο το καλλίτερο για τη φέτα μας αλλά καμία απολύτως παράταση δεν θα χρειαζόμαστε.

Συνιστούμε λοιπόν στο Υπουργείο να αναλογιστεί τις ανεπανόρθωτες ζημίες που προκάλεσε η αβελτηρία όλου του κρατικού μηχανισμού στο θέμα αυτό και να μην επιχαίρει για την 5η παράταση που έλαβε από την ΕΕ αλλά να φροντίσει εις το εξής να μην επαναληφθουν τα ίδια τραγικά λάθη διότι δυστυχώς από την μέχρι σήμερα στάση του φαίνεται να μην διδάχτηκε από αυτά. Προς αυτή την κατεύθυνση ο ΣΕΒΓΑΠ θα βοηθήσει, με κάθε δυνατό τρόπο».

Ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Καραγιάννης συμμετείχε σε ημερίδα με θέμα την προστασία της φέτας στις εμπορικές συμφωνίες της Ε.Ε. με τον Καναδά και τη Ν. Αφρική, που διοργάνωσαν ο Δήμος Αλμυρού Μαγνησίας σε συνεργασία με το Επιμελητήριο Μαγνησίας, την Ομοσπονδία Κτηνοτρόφων Θεσσαλίας και  τον Όμιλο Φίλων Φέτας, το Σάββατο 19 Μαΐου στο Πολιτιστικό Κέντρο Αλμυρού.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βασίλης Κόκκαλης, ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας και πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος Κώστας Αγοραστός, ο Δήμαρχος Αλμυρού Δημήτρης Εσερίδης, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μαγνησίας Αριστοτέλης Μπασδάνης και ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Βόλου και της γαλακτοβιομηχανίας ΕΒΟΛ Νικήτας Πρίντζος.

Βασικοί εισηγητές της ημερίδας ήταν ο πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Φέτας, ομότιμος καθηγητής Γαλακτοκομίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και τέως πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Γάλακτος Εμμανουήλ Ανυφαντάκης, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων Χρήστος Αποστολόπουλος, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ζωοτεχνικής Εταιρείας Γιώργος Ζέρβας και ο Γιώργος Εμμανουήλ ως μέλος του δικτύου Ευρωπαϊκών Περιφερειών για τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (Α.R.E.P.O) στην Περιφέρεια Θεσσαλίας.

Ο κ. Καραγιάννης στην τοποθέτηση του αναφέρθηκε στα προβλήματα που δημιουργούν στη φέτα οι συμφωνίες της Ε.Ε. με τον Καναδά και τη Ν. Αφρική και σχολίασε θετικά την προσπάθεια που γίνεται από τον Όμιλο Φίλων Φέτας με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κόσμου για τους κινδύνους που διατρέχει το εθνικό μας προϊόν. Επισήμανε επίσης τα διαχρονικά λάθη και παραλήψεις στην υπόθεση του προϊόντος, όπως η απουσία διεπαγγελματικής οργάνωσης, η ελλιπής υποστήριξη του προϊόντος από την οικονομική μας διπλωματία και η έλλειψη εθνικής στρατηγικής. Τέλος, τόνισε ότι η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου το 2005 για τη φέτα ΠΟΠ είναι μια καλή βάση συζήτησης για τη χάραξη νέας στρατηγικής, αρκεί να μην καθυστερήσει άλλο η σύσταση της διεπαγγελματικής, η οποία θα αναλάβει τον έλεγχο, την προστασία και την προώθηση του προϊόντος στη διεθνή αγορά.