Την έντονη αγανάκτηση του αναφορικά με την απώλεια χρημάτων που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Ένωση για προγράμματα προώθησης της φέτας εκδήλωσε ο ΣΕΒΓΑΠ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων).

Ο Πρόεδρος του ΣΕΒΓΑΠ Χρήστος Αποστολόπουλος δήλωσε χαρακτηριστικά :«Με περισσή οργή & αγανάκτηση μάθαμε ότι τα 6.500.000 ευρώ που μας ενέκρινε η Ε.Ε. για την υλοποίηση δυο προγραμμάτων προώθησης της φέτας στο εξωτερικό, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων δια του εποπτευόμενου κρατικού οργανισμού του ΕΛΓΟ (Ελληνικός Γεωργικό Οργανισμός «ΔΗΜΗΤΡΑ») τα πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων».

Σύμφωνα με τον κ. Αποστολόπουλο είναι αδιανόητο να χάνονται ευκαιρίες για την ανάδειξη της φέτας στο εξωτερικό ένα εθνικό όπως λέει προϊόν για την χώρα μας.

Αναλυτικά η δήλωση του αναφέρει τα εξής:

«Είναι στην κυριολεξία αδιανόητο να συλλάβει οποιοσδήποτε εχέφρων νους τον τρόπο με τον οποίο φαίνεται να χάσαμε αυτά τα χρήματα και μαζί τους μια μεγάλη ευκαιρία να αναδείξουμε την αξία του εθνικού μας προϊόντος σε όλο τον κόσμο! Η συμβολή του ΣΕΒΓΑΠ ήταν καθοριστική στην έγκριση αυτών των προγραμμάτων από την ΕΕ αλλά δυστυχώς όλη αυτή η προσπάθεια δείχνει να πήγε χαμένη.

Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτά τα προγράμματα μας δοθήκαν από την ΕΕ ως αντιστάθμισμα της ανοχής των ελληνικών κυβερνήσεων, στο ξεπούλημα της ταυτότητας της φέτας σε όλες τις συμφωνίες που συνήψε η ΕΕ με τρίτες χώρες (π.χ. με τον Καναδά, την Ν. Αφρική, τη Σιγκαπούρη, το Βιετνάμ, κτλ.). Για να γίνει κατανοητό το τι είχαμε πετύχει αρχικά, αρκεί να αναφέρουμε ότι από τα 4 συνολικά προγράμματα αυτού του τομέα για όλες τις χώρες της Ευρώπης τα δυο τα πήρε η Ελλάδα (με ύψος €6.500.000) για ένα μόνο προϊόν της, την φέτα.

Η έγκριση αυτή των προγραμμάτων από την ΕΕ έγινε στις 19-10-2017 και ο χρόνος για την προκήρυξη και ανάδειξη του εκτελεστικού φορέα του έργου ήταν υπεραρκετός (3 ολόκληροι μήνες). Δυστυχώς όμως ο ΕΛΓΟ δεν του έφτασε αυτός ο χρόνος και για να μην χαθούν τα κονδύλια, το Υπουργείο ζήτησε από την ΕΕ παράταση της προθεσμίας σύναψης σύμβασης (μέχρι τις 26-3-2018). Αλλά και πάλι η θλιβερή διοίκηση του ΕΛΓΟ δεν ανταποκρίθηκε! Για δεύτερη φορά το Υπουργείο ζήτησε και άλλη παράταση της προθεσμίας (μέχρι τις 13-4-2018) αλλά και πάλι ο ΕΛΓΟ δεν ανταποκρίθηκε. Το Υπουργείο ζήτησε και πάλι 3η παράταση (μέχρι τις 13-5-2018). Είναι απίστευτο αλλά όμως τραγικά αληθινό ότι ούτε και αυτή η 3η παράταση της προθεσμίας που δόθηκε ήταν αρκετή για τον παντελώς ανίκανο και ανεύθυνο μηχανισμό του ΕΛΓΟ να ολοκληρώσει την διαδικασία του διαγωνισμού δημιουργώντας σενάρια και συμβάντα που θα τα ζήλευε ο καλύτερος σκηνοθέτης!

Έτσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να έχει παρέλθει η προθεσμία και της 3ης παράτασης που λάβαμε από την ΕΕ και να φαίνεται ότι χάνουμε τελικά και τα δυο τα προγράμματα και φυσικά και τα €6.500.000 ευρώ. Και εδώ αρχίζει ξαφνικά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφιμων το θέατρο σκιών! Ο υπουργός για την δημιουργία επιφανειακών εντυπώσεων ζητά την παραίτηση ολων των μελών του ΔΣ του ΕΛΓΟ για να δείξει δήθεν την αγανάκτηση του για την συγκεκριμένη έκβαση. Που ήταν όμως το Υπουργείο όλον αυτόν τον καιρό που ο ΕΛΓΟ αδιαφορούσε πλήρως για όλες τις καταληκτικές ημ/νιες της ΕΕ; Ποιες ουσιαστικές ενέργειες έκανε για να αποτρέψει αυτή την τραγική έκβαση; Γιατί περίμενε ο υπουργός, να φθάσει η κατάσταση σε μη αναστρέψιμο σημείο και στην χειρότερη έκβασή του, για να ενεργήσει; Γιατί δεν καθαίρεσε το ΔΣ του ΕΛΓΟ με την πρώτη ευκαιρία όταν αναγκάστηκε να ζητήσει την πρώτη παράταση από την ΕΕ; Γιατί δεν το καθαίρεσε ούτε με την 2η ούτε και με την 3η παράταση; Γιατί δυστυχώς η απάντηση για όλα είναι μια, γιατί το υπουργείο είναι το ίδιο ανεύθυνο όπως ο εποπτευόμενος από αυτό Οργανισμός του, ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ. Γιατί επέδειξε ανικανότητα και έλλειψη σοβαρότητας ως προς την αντιμετώπιση κρισίμων καταστάσεων όπως αυτή».

Ο Δήμος Αλμυρού σε συνεργασία με το Επιμελητήριο Μαγνησίας, την Ομοσπονδία Κτηνοτρόφων Θεσσαλίας, και  τον Όμιλο Φίλων Φέτας, πραγματοποίησε  ημερίδα στον Αλμυρό, με θέμα: «Οι εμπορικές συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Καναδά και τη Ν. Αφρική, για τη Φέτα».

Σήμερα λοιπόν Σάββατο μέσημέρι στο Πολιτιστικό Κέντρο Αλμυρού παρακολουθήσαμε ομιλίες, τοποθετήσεις και προβληματισμούς για τις συνέπειες που θα έχει στο εθνικό μας προϊόν, τη ΦΕΤΑ, η επικύρωση της συμφωνίας CETA από το Εθνικό μας Κοινοβούλιο.

Η Ειρήνη  Αιμονιώτη – Δημοσιογράφος ΕΣΕΤ- Μέλος Ομίλου Φίλων Φέτας (ΟΦΦ), ανέλαβε το συντονισμό της εκδήλωσης καλώντας αρχικά στο βήμα τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Βασίλειο Κόκκαλη. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστος Μπουκώρος, ο Δήμαρχος Αλμυρού, κ. Δημήτριος Εσερίδης και ο Πρόεδρος Επιμελητηρίου Μαγνησίας, κ. Αριστοτέλης Μπασδάνης. Για την εκδήλωση εργάστηκε για το Δήμο, ο πρώην Αντιδήμαρχος κ. Άρης Καραγιώργος και νυν εντεταλμένος σύμβουλος του Δημάρχου, τον οποίο και οι διοργανωτές ευχαρίστησαν.

Παρευρέθηκαν ακόμη στην εκδήλωση η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κα Δωροθέα Κολυνδρίνη, η πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Οδικής Ασφάλειας κ. Μαρίνα Χρυσοβελώνη, ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Καραγιάννης, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος, Υδροοικονομίας, Χωρικού Σχεδιασμού, Πολιτικής Γης και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων κ. Γεώργιος Καλτσογιάννης, Αντιδήμαρχοι, συνδικαλιστές, οι κ. Γκρίνιας και κ. Τόπας του κτηνοτροφικού Συλλόγου Αλμυρού, αλλά και της Διεπαγγελματικής φέτας, βιομήχανοι και κτηνοτρόφοι, ο κ. Πρίντζος της ΕΒΟΛ και οι Μποτός και Ρούσσας της Ρούσσας Α.Ε., ο Ευθύμιος Ζιγγιρίδης Αντιπρόεδρος του Γηροκομείου Βόλου και Αντιπρόεδρος του Κέντρου πρόληψης Ν. Μαγνησίας Πρόταση Ζωής, γεωπόνοι και επαγγελματίες που συνδέονται με τον κτηνοτροφικό και πρωτογενή τομέα.

“Ο λευκός μας χρυσός, η φέτα…” είναι μια φράση της συντονίστριας η οποία μπορεί να μας διατυπωθεί ως φράση – σύνθημα για την αξία του Εθνικού μας προϊόντος, το οποίο και πρέπει να προστατευθεί.

Μεταφέρουμε σημαντικές τοποθετήσεις δηλώσεις:

Βασίλης Κόκκαλης: Το μόνο εύκολο είναι να μηδενίσω όλα όσα έγιναν ή δεν έγιναν για τη φέτα. Δεν θα το κάνω… Ήρθε η ώρα να δούμε το θέμα της φέτας ως Εθνικό θέμα και όχι στην πράξη. Οι κτηνοτρόφοι, οι τυροκόμοι, γνωρίζουν τι έχει γίνει και τι όχι. Πιστεύω ότι χαθήκαν μάχες αλλά όχι ο πόλεμος. Με τη βοήθεια των ειδικών και των παραγωγών, μπορούμε να ανταποκριθούμε στον αγώνα για την προστασία της φέτας.

ο Χρήστος Μπουκώρος έκανε μια ευρεία αναφορά στα κύρια αγροτικά προβλήματα και πως οι δυσμενείς αλλαγές διαγράφουν το οχι ευοίωνο μέλλον του αγρότη. Επίσης τοποθετήθηκε: αναγκάστηκα να κάνω επερώτηση για την απώλεια 3.900.00 ευρώ, μια απώλεια που έχει πολιτικές αλλά και υπηρεσιακές ευθύνες… πρέπει να αφαιρεθεί αυτός ο αστερίσκος που έχει μπει στη φέτα με τον τίτλο “αυξημένη προστασία” και να γίνει ολική η προστασία… για όσα έχουν συμβεί για τη φέτα, τα γεγονότα έχουν μια ενδιαφέρουσα συνέχεια, μια αλληλουχία…Δεν χρειάζεται οι αγρότες ή κάθε επαγγελματικός κλάδος να κάνει κόμμα. Μέσα από τα κόμματα με τον Περιφερειάρχη μας και τον Δήμαρχο, με τους βουλευτές μας πρέπει να εργαστούμε και να λύσουμε τα προβλήματα… Η φέτα είναι σημαία, που αν πέσει, πρέπει όλοι να εργαστούμε για να τη σηκώσουμε.

Κ. Αγοραστός: Χωρίς μικροσυμφέροντα και μικροσυγκρούσεις, πρέπει να εργαστούμε, όπως άλλωστε ως Περιφέρεια και Ένωση Περιφερειών, κάνουμε, με παραστάσεις, προτάσεις και υποδείγματα. Συμμετέχουμε στις εξελίξεις. Πραγματοποιείται ένας ακήρυχτος πόλεμος επικράτησης. Είναι ώρα για λύσεις.

Δ. Εσερίδης: Συγχαρητήρια στους διοργανωτές… ως Δήμος στηρίζουμε και με αυτές τις ημερίδες τους αγρότες. Καλό είναι σήμερα να εκδόσουμε ένα ψήφισμα το οποίο θα κατατεθεί στο κοινοβούλιο.

Ν. Πρίντζος: Τη χάσαμε τη μάχη; Αφού δεν τη δώσαμε. Το λάθος έγινε. Τι μπορούμε να κάνουμε; Γιατί να δεν φέρνουμε την απόφαση στη Βουλή, να ακυρωθεί; …Οι τιμές του αιγοπρόβειου γάλακτος εξαρτώνται από την φέτα… Ποιοι φέρνουν το γάλα και τι το κάνουν; Πρέπει να γίνονται έλεγχοι, παντού, συνέχεια. Ο κτηνοτρόφος πρέπει να διευκολυνθεί, να μείνει στο χωριό του, να μεγαλώσει τα παιδιά του, να στηρίξει την οικογένειά του. Πρέπει να στηρίξουμε την ύπαιθρο. Αν δείτε να καπνίζει κάτι στην Ανάβρα, θα είναι σπίτι κτηνοτρόφου… Οι κτηνοτρόφοι είναι οι φύλακες άγγελοι της υπαίθρου.

Μπασδάνης: Θεωρούμε ότι ειδικά τώρα, που η Ελλάδα ψάχνει να ξαναβρεί τον βηματισμό της μέσα από αυτό τον οικονομικοκοινωνικό μαρασμό που υπέστη την τελευταία δεκαετία, η κυβέρνηση, αλλά και όλοι οι εκπρόσωποί μας στην εθνική αντιπροσωπία οφείλουν να προστατέψουν τη φέτα, γιατί είναι ένα θέμα καθαρά εθνικό.

Πρέπει να καθοριστεί συγκεκριμένη στρατηγική από το αρμόδιο Υπουργείο και όχι ευχολόγια, ώστε να διαμορφωθεί εμπορική πολιτική που να δίνει έμφαση στην ποιότητα της ελληνικής φέτας.
Αντ’ αυτού, μόλις την εβδομάδα που μας πέρασε πληροφορηθήκαμε ότι ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Βαγγέλης Αποστόλου ζήτησε την παραίτηση από όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, με αιτιολογία ότι χάθηκαν οι προθεσμίες σύναψης συμβάσεων για το πρόγραμμα προώθησης της φέτας στην ΕΕ και σε τρίτες χώρες.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουμε 6,5 εκατ. ευρώ για την προβολή και την προώθηση της φέτας, που η ΕΕ «απλόχερα» μας έδινε, με την μοναδική προϋπόθεση η ελληνική πλευρά να τηρήσει τα χρονοδιαγράμματα της συμφωνίας.

Ειδικότερα, σε επιστολή προς τα μέλη του ΔΣ του οργανισμού, αναφέρεται ότι ο λόγος που ελήφθη αυτή η απόφαση για να ζητηθούν οι παραιτήσεις όλων, είναι η απόδοση ευθυνών σ’ αυτούς που έχασαν τις προθεσμίες.  Καμία ανάληψη ευθύνης από τον ίδιο τον Υπουργό, κανένα ίχνος αυτοκριτικής, που σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για το θέμα της ελληνικής φέτας θα έπρεπε να δοθεί αγώνας, για την όσο το δυνατόν πιο άμεση απορροφητικότητα της ευρωπαϊκής βοήθειας…

Ε. Ανυφαντάκης: Εμείς αγωνιζόμαστε, οι αποφάσεις είναι άλλων. Επιλέξαμε με πολύ προσοχή αυτές τις λέξεις: Εθνική υποχρέωση η διασφάλιση της ταυτότητας της φέτας. Γιατί η φέτα και Εθνικό προϊόν είναι και ταυτότητα έχει και είναι υποχρέωσή μας να διασφαλίσουμε αυτή την ταυτότητά της.

Κύριοι ομιλητές ήταν οι:

Εμμανουήλ Ανυφαντάκης– Ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών & τέως Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Γάλακτος – Θέμα: «Εθνική υποχρέωση η διασφάλιση της ταυτότητας της Φέτας»

Χρήστος Αποστολόπουλος – Πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ) Θέμα: « Οι δικαιολογίες του ξεπουλήματος της Φέτας με τις Συνθήκες της ΕΕ»

Γεώργιος Ζέρβας– Πρόεδρος της ΕΖΕ – καθηγητής και τέως πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Θέμα: «Ο ρόλος της ΦΕΤΑΣ στη βιωσιμότητα της Ελληνικής Αιγοπροβατοτροφίας»

Γιώργος Εμμανουήλ – Γεωργοοικονομολόγος – Δίκτυο Φορέων και Πολιτών Θεσσαλίας. Θέμα: «Ο Αγώνας και η ανάγκη Θεσμικής οργάνωσης και συνεργασίας των φορέων για την υπεράσπιση της ΠΟΠ φέτας»

Πολλά από αυτά που ακούστηκαν στην ομιλία μπορείτε να βρείτε στην επίσημη σελίδα του Ομίλου Φίλων Φέτας. Επίσης μπορείτε να εγγραφείτε και να συμμετάσχετε.

Σχετικά με τα προγράμματα προώθησης της φέτας που ενέκρινε η ΕΕ ο Συνδέσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ), δια του πρόεδρου του Χρήστου Αποστολόπουλου, προέβη σε δηλώσεις. 

Σχετικά με τα προγράμματα προώθησης της φέτας που ενέκρινε η ΕΕ, ο Συνδέσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ) δια του πρόεδρου του Χρήστου Αποστολόπουλου δηλώνει: «Με περισσή οργή & αγανάκτηση μάθαμε ότι τα €6.500.000 ευρώ που μας ενέκρινε η ΕΕ για την υλοποίηση δυο προγραμμάτων προώθησης της φέτας στο εξωτερικό, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφιμων για του εποπτευόμενου κρατικού οργανισμού του ΕΛΓΟ (Ελληνικός Γεωργικό Οργανισμός «ΔΗΜΗΤΡΑ») τα πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων.

Είναι στην κυριολεξία αδιανόητο να συλλάβει οποιοσδήποτε εχέφρων νους τον τρόπο με τον οποίο φαίνεται να χάσαμε αυτά τα χρήματα και μαζί τους μια μεγάλη ευκαιρία να αναδείξουμε την αξία του εθνικού μας προϊόντος σε όλο τον κόσμο! Η συμβολή του ΣΕΒΓΑΠ ήταν καθοριστική στην έγκριση αυτών των προγραμμάτων από την ΕΕ αλλά δυστυχώς όλη αυτή η προσπάθεια δείχνει να πήγε χαμένη.

Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτά τα προγράμματα μας δοθήκαν από την ΕΕ ως αντιστάθμισμα της ανοχής των ελληνικών κυβερνήσεων, στο ξεπούλημα της ταυτότητας της φέτας σε όλες τις συμφωνίες που συνήψε η ΕΕ με τρίτες χώρες (π.χ. με τον Καναδά, την Ν. Αφρική, τη Σιγκαπούρη, το Βιετνάμ, κτλ.). Για να γίνει κατανοητό το τι είχαμε πετύχει αρχικά, αρκεί να αναφέρουμε ότι από τα 4 συνολικά προγράμματα αυτού του τομέα για όλες τις χώρες της Ευρώπης τα δυο τα πήρε η Ελλάδα (με ύψος €6.500.000) για ένα μόνο προϊόν της, την φέτα.

Η έγκριση αυτή των προγραμμάτων από την ΕΕ έγινε στις 19-10-2017 και ο χρόνος για την προκήρυξη και ανάδειξη του εκτελεστικού φορέα του έργου ήταν υπεραρκετός (3 ολόκληροι μήνες). Δυστυχώς όμως ο ΕΛΓΟ δεν του έφτασε αυτός ο χρόνος και για να μην χαθούν τα κονδύλια, το Υπουργείο ζήτησε από την ΕΕ παράταση της προθεσμίας σύναψης σύμβασης (μέχρι τις 26-3-2018). Αλλά και πάλι η θλιβερή διοίκηση του ΕΛΓΟ δεν ανταποκρίθηκε! Για δεύτερη φορά το Υπουργείο ζήτησε και άλλη παράταση της προθεσμίας (μέχρι τις 13-4-2018) αλλά και πάλι ο ΕΛΓΟ δεν ανταποκρίθηκε. Το Υπουργείο ζήτησε και πάλι 3η παράταση (μέχρι τις 13-5-2018). Είναι απίστευτο αλλά όμως τραγικά αληθινό ότι ούτε και αυτή η 3η παράταση της προθεσμίας που δόθηκε ήταν αρκετή για τον παντελώς ανίκανο και ανεύθυνο μηχανισμό του ΕΛΓΟ να ολοκληρώσει την διαδικασία του διαγωνισμού δημιουργώντας σενάρια και συμβάντα που θα τα ζήλευε ο καλλίτερος σκηνοθέτης!

Έτσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να έχει παρέλθει η προθεσμία και της 3ης παράτασης που λάβαμε από την ΕΕ και να φαίνεται ότι χάνουμε τελικά και τα δυο τα προγράμματα και φυσικά και τα €6.500.000 ευρώ. Και εδώ αρχίζει ξαφνικά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφιμων το θέατρο σκιών! Ο υπουργός για την δημιουργία επιφανειακών εντυπώσεων ζητά την παραίτηση ολων των μελών του ΔΣ του ΕΛΓΟ για να δείξει δήθεν την αγανάκτηση του για την συγκεκριμένη έκβαση. Που ήταν όμως το Υπουργείο όλον αυτόν τον καιρό που ο ΕΛΓΟ αδιαφορούσε πλήρως για όλες τις καταληκτικές ημ/νιες της ΕΕ; Ποιες ουσιαστικές ενέργειες έκανε για να αποτρέψει αυτή την τραγική έκβαση; Γιατί περίμενε ο υπουργός, να φθάσει η κατάσταση σε μη αναστρέψιμο σημείο και στην χειρότερη έκβασή του, για να ενεργήσει; Γιατί δεν καθαίρεσε το ΔΣ του ΕΛΓΟ με την πρώτη ευκαιρία όταν αναγκάστηκε να ζητήσει την πρώτη παράταση από την ΕΕ; Γιατί δεν το καθαίρεσε ούτε με την 2η ούτε και με την 3η παράταση; Γιατί δυστυχώς η απάντηση για όλα είναι μια, γιατί το υπουργείο είναι το ίδιο ανεύθυνο όπως ο εποπτευόμενος από αυτό Οργανισμός του, ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ. Γιατί επέδειξε ανικανότητα και έλλειψη σοβαρότητας ως προς την αντιμετώπιση κρισίμων καταστάσεων όπως αυτή. Ας αφήσει λοιπόν ο υπουργός τον θεατρινίστικο ρόλο του θιγμένου και ας κάνει μια αυτοκριτική για την δική του σημαντική ευθύνη στο θέμα που αντί να έχει αντιδράσει αποτελεσματικά και έγκαιρα, άφησε, εν πλήρη γνώση του, την υπόθεση να διαιωνίζεται, ζητώντας παρατάσεις για λογαριασμό του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, με ορατό τον κίνδυνο να χαθούν τα σημαντικά αυτά κοινοτικά προγράμματα, πράγμα που επιβεβαιώθηκε προχθές με τον πλέον τραγικό τρόπο!».

Η καρατόμηση των μελών του διοικητικού συμβουλίου του ΕΛΓΟ από την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ήταν αρκετή για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Με μια οργισμένη ανακοίνωση, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ) κάνει εμμέσως λόγο για αδιαφορία και ανικανότητα των αρμοδίων φορέων να εκμεταλλευτούν για την προβολή ενός σημαντικού εξαγωγικού ελληνικού προϊόντων τα 6,5 εκατ. ευρώ που αφορούσαν στην υλοποίηση δυο προγραμμάτων προώθησης στις αγορές του εξωτερικού, ενώ μιλά για ευθύνες του υπουργού Αγροτικής Αναπτυξης και Τροφιμών, που ενώ ήξερε το πρόβλημα δεν παρενέβη άμεσα.

«Με περισσή οργή και αγανάκτηση μάθαμε ότι τα 6,5 εκατ. ευρώ που μας ενέκρινε η ΕΕ για την υλοποίηση δυο προγραμμάτων προώθησης της φέτας στο εξωτερικό, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων δια του εποπτευόμενου κρατικού οργανισμού του ΕΛΓΟ (Ελληνικός Γεωργικό Οργανισμός “ΔΗΜΗΤΡΑ”) τα πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων”, αναφέρει σε ανακοίνωση του ο πρόεδρος του ΣΕΒΓΑΠ Χρήστος Αποστολόπουλος, συμπληρώνοντας ότι η χώρα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αναδείξει την αξία του εθνικού μας προϊόντος σε όλο τον κόσμο. Όπως σημειώνει ο ΣΕΒΓΑΠ στην επιστολή του  τα συγκεκριμένα ευρωπαϊκά προγράμματα δόθηκαν στην Ελλάδα από την ΕΕ «ως αντιστάθμισμα της ανοχής των ελληνικών κυβερνήσεων, στο ξεπούλημα της ταυτότητας της φέτας σε όλες τις συμφωνίες που συνήψε η ΕΕ με τρίτες χώρες (π.χ. με τον Καναδά, την Ν. Αφρική, τη Σιγκαπούρη, το Βιετνάμ, κτλ.). Για να γίνει κατανοητό το τι είχαμε πετύχει αρχικά, αρκεί να αναφέρουμε ότι από τα 4 συνολικά προγράμματα αυτού του τομέα για όλες τις χώρες της Ευρώπης τα δυο τα πήρε η Ελλάδα για ένα μόνο προϊόν της, την φέτα».

Η έγκριση αυτή των προγραμμάτων από την ΕΕ έγινε τον Οκτώβριο του 2017 και ο χρόνος για την προκήρυξη και ανάδειξη του εκτελεστικού φορέα του έργου  τρεις μήνες. Ωστόσο όπως σημειώνουν οι εκπρόσωποι του  Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων ο χρόνος αυτός δεν ήταν αρκετός για να διεκπεραιώσει τις αναγκαίες διαδικασίες ο ΕΛΓΟ και για να μην χαθούν τα κονδύλια, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης  ζήτησε από την ΕΕ παράταση της προθεσμίας σύναψης σύμβασης  έως τις 26 Μαρτίου. «Και πάλι η θλιβερή διοίκηση του ΕΛΓΟ δεν ανταποκρίθηκε. Για δεύτερη φορά το Υπουργείο ζήτησε και άλλη παράταση της προθεσμίας (μέχρι τις 13-4-2018) αλλά και πάλι ο ΕΛΓΟ δεν ανταποκρίθηκε. Το Υπουργείο ζήτησε και πάλι 3η παράταση (μέχρι τις 13-5-2018). Είναι απίστευτο αλλά όμως τραγικά αληθινό ότι ούτε και αυτή η 3η παράταση της προθεσμίας που δόθηκε ήταν αρκετή για τον παντελώς ανίκανο και ανεύθυνο μηχανισμό του ΕΛΓΟ να ολοκληρώσει την διαδικασία του διαγωνισμού δημιουργώντας σενάρια και συμβάντα που θα τα ζήλευε ο καλλίτερος σκηνοθέτης!» σημειώνει ο ΣΕΒΓΑΠ στην ανακοίνωση του.

Οι εκπρόσωποι των γαλακτοβιομηχανιών καταλογίζουν ευθύνες στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στον αρμόδιο υπουργό σημειώνοντας ότι ενώ ήταν σε γνώση του η αδυναμία και η αδιαφορία  του ΕΛΓΟ για όλες τις καταληκτικές ημερομηνίες  της ΕΕ δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει αυτή  αρνητική εξέλιξη η οποία έχει δυστυχώς δυσμενείς επιπτώσεις για έναν ολόκληρο κλάδο . Την δική του εκδοχή ωστόσο για την  ατυχή εξέλιξη της υπόθεσης  αναφέρει με δική του ανακοίνωση ο ΕΛΓΟ.

Η υπεράσπιση της φέτας άρχισε να αποκτά σάρκα και οστά και να κινητοποιεί τις διαθέσιμες παραγωγικές, επιστημονικές, επιχειρηματικές, θεσμικές και πολιτικές δυνάμεις. Από την Ελασσόνα κάτι αρχίζει να κινείται.

Στη μαζική και πετυχημένη εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν την Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018, η Πανελλήνια Ένωση Δημοσιογράφων Επαρχιακού Τύπου (ΕΣΕΤ) και ο Δήμος Ελλασόνας, ομιλητές ήταν οι:

• Εμμανουήλ Ανυφαντάκης- Ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και τέως Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Γάλακτος. Με θέμα: « Γιατί οι Συμφωνίες CETA και Ν. Αφρικής είναι επιζήμιες για τη χώρα μας».
• Χρήστος Αποστολόπουλος – Πρόεδρος ΣΕΒΓΑΠ – Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλ/κων Προϊόντων. Με θέμα: « Οι δικαιολογίες του ξεπουλήματος της Φέτας».
• Γεώργιος Εμμανουήλ- Μέλος της συντονιστικής επιτροπής του ΔΙΚΤΥΟΥ Φορέων και πολιτών Θεσσαλίας, STOP TTIP, CETA, TISA. Με θέμα: «Ο αγώνας της υπεράσπισης της Π.Ο.Π Φέτας»
• Γεώργιος Ζέρβας – Πρόεδρος της ΕΖΕ καθηγητής και τέως πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Με θέμα: « Η σημασία της φέτας, για την Ελληνική Αιγοπροβατοτροφία».

Τη συζήτηση συντόνισαν η Ειρήνη Αιμονιώτη   και ο  Απόστολος Βάλλας, δημοσιογράφοι και μέλη της ΕΣΕΤ.

Παρεμβάσεις υπέρ της ΠΟΠ φέτας έκαναν: ο βουλευτής Λάρισας της Ένωσης Κεντρώων Κατσιαντώνης Γ. και ο βουλευτής Ιωαννίνων του Σύριζα Καραγιάννης Ι., οι Περιφερειάρχες Θεσσαλίας και Ηπείρου, ο Πρόεδρος της ΠΕΔ Θεσσαλίας και οι Πρόεδροι των Ομοσπονδιών Κτηνοτρόφων και Τυροκόμων, ενώ χαιρετισμούς απέστειλαν οι ευρωβουλευτές Νίκος Χουντής, Νώτης Μαριάς και ο Θανάσης Πετράκος από την ΛΑΕ.

Συμμετείχαν εκπρόσωποι δεκάδων παραγωγικών, αυτοδιοικητικών και κοινωνικών φορέων από όλη τη χώρα. Αφού οι παρόντες ενημερώθηκαν για τη σύσταση του Ομίλου Φίλων Φέτας,η σύσκεψη κατέληξε σε ψήφισμα πολιτών με το οποίο καλούνται οι βουλευτές να καταψηφίσουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τις εμπορικές συμφωνίες της Ε.Ε. με τον Καναδά και τις χώρες της Ν. Αφρικής εφόσον δεν κατοχυρώνουν την ΠΟΠ Φέτα.

Μέλη του Ομίλου Φίλων Φέτας, συνεχίζουν τις παρεμβάσεις τους σε διεθνή φόρουμ για το θέμα της φέτας.

Ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Καραγιάννης τοποθετήθηκε για “τα προβλήματα που δημιουργούν οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες στα Προϊόντα με Ονομασία Προέλευσης”, στη Διακοινοβουλευτική Διάσκεψη με θέμα “Η συμβολή των Κοινοβουλίων στη δημιουργία ενός δίκαιου εμπορίου”, που έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου στη Γενεύη, στο πλαίσιο του Φόρουμ του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ), Χρήστος Αποστολόπουλος, στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων, που πραγματοποιήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου στη Στοκχόλμη, απηύθυνε στην Επίτροπο Εμπορίου της ΕΕ, Σεσίλια Μάλμστρομ, την ερώτηση “γιατί η φέτα δεν προστατεύεται ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης σε καμία από τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου της ΕΕ με άλλες χώρες;”.

Αντιμέτωπος με σημαντικά προβλήματα που έλκουν την καταγωγή τους από το σκληρό διεθνή ανταγωνισμό και την παραδοσιακή ελληνική …μακαριότητα, ο κλάδος της γαλακτοκομίας βρίσκεται σε δύσκολη αν όχι επικίνδυνη καμπή και ο πρόεδρος του θεσμικού οργάνου της συγκεκριμένης βιομηχανίας, μας εξηγεί το πώς και, κυρίως, το γιατί.

Συνέντευξη στο Θανάση Αντωνίου

Η ‘φωνή’ του κλάδου της ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας, ο Δρ. Χρήστος Αποστολόπουλος, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων, είναι από τους ανθρώπους που ξέρουν τι πρέπει να πουν, πότε πρέπει να μιλήσουν και, φυσικά, πως να διατυπώσουν τις απόψεις τους.

Το τελευταίο διάστημα, ο ήρεμος αυτός manager με τις εξαιρετικές σπουδές και τη μακρά παρουσία στον κλάδο, έχει ‘ανεβάσει’ τους τόνους και έχει κάθε λόγο να το κάνει. Εμβληματικά προϊόντα της χώρας, όπως η φέτα και το γιαούρτι,  δέχονται ‘επίθεση’ από άλλες εθνικές βιομηχανίες, εντός κι εκτός Ε.Ε., ενώ η ελληνική κυβέρνηση αντιδράει με εκνευριστική καθυστέρηση και χωρίς να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των περιστάσεων.

Dairy News|  Κύριε πρόεδρε, μήπως ήταν κάπως ‘σκληρή’ η ανακοίνωση που εκδώσατε για τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τη φέτα;

Χρήστος Αποστολόπουλος| Ήταν μάλλον πιο ήπια απ΄ ότι θα έπρεπε σε σχέση με τη ζημιά που γίνεται στο εθνικό μας προϊόν. Δυστυχώς, παρά τις διαβεβαιώσεις, η φέτα εξαιρέθηκε από προϊόν ΠΟΠ στις αγορές της Νοτίου Αφρικής, του Καναδά, της Σιγκαπούρης κ.ά. Και το κακό είναι ότι εξαιρέθηκε μόνο η φέτα. Έχουμε δηλαδή εδώ ένα σκάνδαλο στην κυριολεξία: μόνο η φέτα από τα 212 τυριά να εξαιρείται! Χωρίς κανένα σοβαρό σκεπτικό, με εντελώς έωλες δικαιολογίες…

Τι είδους δικαιολογίες;

Μας είπαν ότι «εδώ και κάποια χρόνια έχουμε στα κράτη μας κάποιους Έλληνες μετανάστες που παράγουν λευκά τυριά και τα ονομάζουν ‘φέτα’ και δεν μπορούμε να τους πούμε σήμερα να μην συνεχίσουν να τα παράγουν»! Αυτές οι δικαιολογίες όμως είναι τουλάχιστον αστείες απέναντι σε μια μεγάλη ιστορία παραγωγής φέτας στην Ελλάδα εκατοντάδων (αν όχι χιλιάδων) χρόνων. Στο κάτω- κάτω, τα ευρωπαϊκά ΠΟΠ προϊόντα είναι ενιαία κατηγορία.  Έτσι, δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ορισμένα από αυτά έχουν …λιγότερα δικαιώματα από τα άλλα, δεν μπορεί να το αποδεχτεί αυτό, όχι μόνο η Ελλάδα αλλά δεν θα έπρεπε ούτε η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Επομένως, κακώς η Ε.Ε. δέχτηκε κάτι τέτοιο. Όσο για την Ελλάδα, εμείς έπρεπε να μην μπούμε καν στη συζήτηση αυτή, έπρεπε να ισχυριστούμε ότι η φέτα έχει τα  ίδια ακριβώς δικαιώματα με το παρμιτζάνο-ρετζάνο, το ροκφόρ κ.ά.· Ότι λοιπόν δικαιώματα κατοχύρωσε η Ε.Ε. για λογαριασμό τους θα έπρεπε να έχει κατοχυρώσει και για την φέτα. Τόσο απλά!

Και ακολούθησε το γιαούρτι όπου κι εκεί η κατάσταση είναι ίδια…

Δυστυχώς είναι ακόμα χειρότερη. Το ελληνικό γιαούρτι θεωρείται αυτή τη στιγμή το σημαντικότερο γαλακτοκομικό προϊόν στον κόσμο- ο τζίρος του είναι έξι δισ. ευρώ. Δυστυχώς, εδώ  και χρόνια, αφήσαμε να καπηλεύονται κάποιοι τη φράση ‘ελληνικό γιαούρτι’ (Greek Yogurt). Η φράση αυτή εξ ορισμού προσδιορίζει την ‘καταγωγή’ του προϊόντος, όπως λέμε ‘γαλλικό τυρί’, ‘σκοτσέζικο ουίσκι’ κ.ό.κ. Δεν είναι απαραίτητο να είναι ΠΟΠ το προϊόν για να είναι κατοχυρωμένο ως προς την καταγωγή του. Ο κανονισμός 1169 του 20111 αναφέρει σαφώς πως «Σε κάθε περίπτωση, η αναγραφή της χώρας καταγωγής ή του τόπου προέλευσης θα πρέπει να γίνεται με τρόπο ώστε να μην παραπλανάται ο καταναλωτής» ενώ ο Κανονισμός 2913/92 προσδιορίζει με σαφήνεια ότι «κατάγονται από συγκεκριμένη χώρα τα προϊόντα που παράγονται εξ ολοκλήρου στην εν λόγω χώρα».  Όταν επομένως στην ονομασία του προϊόντος προτάσσεται  η καταγωγή του (π.χ. ελληνικό), τότε προσδιορίζεται αυτόματα ο τόπος της παράγωγης του.  Δεν μπορείς επομένως να χαρακτηρίζεις κάτι ως ‘ελληνικό’ χωρίς να έχει παραχθεί στην Ελλάδα διότι έτσι παραπλανάς ευθέως τον καταναλωτή. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το ζήτημα. ‘Ελληνικό γιαούρτι’ δεν υπάρχει. Απλώς δεν υφίσταται τέτοια κατηγορία.

Τι εννοείται, ότι ο όρος δεν είναι δόκιμος;

Υπάρχει γιαούρτι αγελάδας, γιαούρτι στραγγιστό, γιαούρτι παραδοσιακό, κτλ. αλλά ελληνικό γιαούρτι δεν υπάρχει· δεν ορίζεται γιατί είναι όλα αυτά μαζί. Οι ξένοι το αποκαλούν έτσι νομίζοντας -εντελώς λανθασμένα- ότι το ελληνικό γιαούρτι είναι μόνο το στραγγιστό κι έχουν το θράσος, οι Τσέχοι για παράδειγμα, να δηλώνουν ότι θα θεσπίσουν δύο κατηγορίες μια ‘ελληνικό γιαούρτι’ και μια ‘τύπου ελληνικό γιαούρτι’,  τη στιγμή που δεν θα παράγονται στην Ελλάδα και που ούτε η ίδια η Ελλάδα δεν έχει δημιουργήσει τέτοια κατηγορία. Δεν υπάρχει κάτι πιο παράλογο… Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του παραλογισμού, αν η Ελλάδα θελήσει να εξάγει στην Τσεχία γιαούρτι αγελάδας, δεν μπορεί να το κάνει γιατί δεν θεωρείται «ελληνικό» (- έχει άλλες προδιαγραφές!! Και παρόλο αυτόν τον επικίνδυνο παραλογισμό δεν έχουμε στην κυριολεξία επαναστατήσει σε κάθε επίπεδο:  πολιτικό και υπηρεσιακό.

Ποιες είναι λοιπόν οι εξελίξεις;

Έχουμε κάνει μια συνάντηση με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου, για να σχεδιάσουμε τα βήματα που θα ακολουθήσουν. Συμφωνήσαμε στο ότι πρέπει επειγόντως να πείσουμε με κάθε τρόπο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία δυστυχώς έχει πάρει θετική υπέρ της ανήκουστης αυτής Τσεχικής πρότασης, ότι αυτό που επιχειρείται είναι παράλογο, αφού κανείς δεν μπορεί να κατοχυρώσει την καταγωγή ενός προϊόντος ως προϊοντική κατηγορία μιας άλλης χώρας. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως αντίθετο με πολύ βασικές αρχές του κοινοτικού δικαίου. Αναμένουμε τη σύνταξη μιας αυστηρής επιστολής, στην οποία ζητήσαμε να είμαστε κοινωνοί -αν όχι συνδιαμορφωτές της- διότι στο παρελθόν, μια άλλη επιστολή που είχε σταλθεί από το Υπουργείο για το ίδιο θέμα- περιείχε σοβαρά και επικίνδυνα λάθη θα έλεγα. Για παράδειγμα εκείνη η επιστολή ανέφερε τη φράση «…..το αυθεντικό ελληνικό γιαούρτι….», η οποία είναι απολύτως λανθασμένη καθώς δεν υπάρχει …‘αυθεντικό’ ελληνικό γιαούρτι, όπως δεν υπάρχει …‘αυθεντική ελληνική’ φέτα. Υπάρχει μόνο “ελληνικό γιαούρτι” (αυτό που παράγεται στην Ελλάδα) και μόνον “φέτα” (η οποία εξ ορισμού είναι ελληνική).

Δεν υπάρχει …‘αυθεντικό’ ελληνικό γιαούρτι, όπως δεν υπάρχει …‘αυθεντική ελληνική’ φέτα. Υπάρχει μόνο “ελληνικό γιαούρτι” κι αυτό παράγεται στην Ελλάδα) και μόνον “φέτα” η οποία εξ ορισμού είναι ελληνική.

Οι παραγωγοί στην Ελλάδα διαμαρτύρονται οτι οι τιμές στις οποίες πουλάνε είναι πολύ χαμηλές για να τους εξασφαλίσουν τα προς  το ζην. Αληθεύει;

Επιτρέψτε μου αλλά η εικόνα στην Ελλάδα είναι ακριβώς αντίθετη: στην Ελλάδα η τιμή της πρώτης ύλης είναι η τρίτη υψηλότερη στην Ευρώπη μετά την Κύπρο και τη Μάλτα. Η τιμή του γάλακτος στην Ελλάδα είναι 0,38- 0,40 ευρώ το λίτρο ανάλογα με την εποχή. Στην Ευρώπη είναι πολύ παρακάτω κι αυτό είναι ένα πρόβλημα διότι καλούμαστε να ανταγωνιστούμε σε μια διεθνή αγορά με μια πολύ ακριβή πρώτη ύλη. Τη διεθνή αγορά δεν την ενδιαφέρει αν η πρώτη ύλη είναι από την Ελλάδα: ο καταναλωτής βλέπει το γαλακτοκομικό προϊόν, πχ. το γιαούρτι, το γάλα, το τυρί που εξάγουμε και το συγκρίνει με το αντίστοιχο ανταγωνιστικό προϊόν που υπάρχει στο ράφι της χώρας του. Αν έχουμε μια διαφορά τιμής περίπου 30% στην πρώτη ύλη και χρειαζόμαστε περίπου 10 κιλά γάλακτος για παράξουμε πχ. ένα κιλό τυρί,  τότε εξ ορισμού, η διαφορά μας στο ράφι θα είναι τεράστια. Οι ελληνικές επιχειρήσεις από αυτή τη διαφορά τιμής της πρώτης ύλης, υφίστανται τεράστιες ζημίες, όντας μη ανταγωνιστικές. Και η μη ανταγωνιστικότητα δεν πλήττει μόνο την βιομηχανία αλλά και τον Έλληνα κτηνοτρόφο.

Στην Ευρώπη γιατί είναι τόσο φθηνό το γάλα;

Αναφερόμαστε στο γελαδινό γάλα: έχουν λιβάδια, έχουν υποδομές, έχουν πολύ καλλίτερη διάρθρωση. Η Ελλάδα προσφέρεται για την παραγωγή κυρίως αιγοπρόβειου γάλακτος. Όλες σχεδόν οι ζωοτροφές είναι εισαγόμενες κι έχουν υψηλό κόστος. Επίσης η κατανομή και η διασπορά των μονάδων δημιουργεί εξ ορισμού υψηλότερο κόστος ενώ υπάρχει ταυτόχρονα και σοβαρή έλλειψη γενετικού υλικού. Γνωρίζετε ότι οι περισσότερες αγελάδες στην Ελλάδα αγοράζονται ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει ιδιοπαραγωγή, παράγουν δηλαδή οι ίδιες τα ζώα που θα αντικαταστήσουν τα γερασμένα. Ξοδεύουμε δηλαδή έτσι πολύ μεγαλύτερα ποσά για την αντικατάσταση του ζωικού κεφαλαίου. Τέλος σημαντικό είναι και το διαχειριστικό κόστος όπου τα περιθώρια βελτίωσης παραμένουν ακόμη μεγάλα.

Υπάρχει γκρίνια όμως στην Ευρώπη από τους παραγωγούς. Γιατί;

Έχουν φτάσει πράγματι κάτω από το επίπεδο του κόστους παραγωγής. Φέτος (σημ. 2016) το γάλα έφτασε να πωλείται κάτω από 0,20 ευρώ το λίτρο – σημαντικά χαμηλότερα από το κόστος παραγωγής τους. Ο λόγος είναι γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάργησε το 2015 τις ποσοστώσεις γάλακτος και οι παραγωγοί επένδυσαν σε ζωικό κεφάλαιο και υψηλότερη παραγωγή διότι οι βιομηχανίες αισθάνθηκαν ότι ο μη περιορισμός της ποσόστωσης θα τους επιτρέψει να παράξουν περισσότερο γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα και να τα εξάγουν σε χώρες όπως η Κίνα.  Η Κίνα όμως σταμάτησε να εισάγει με τους ίδιους ρυθμούς γιατί άρχισε να ιδιοπαράγει. Την ίδια στιγμή το εμπάργκο της Ρωσίας δημιούργησε τεράστια αδιάθετα αποθέματα στο γαλακτοκομικό κλάδο. Πολλές χώρες παράγουν για να εξάγουν και, όταν δεν καταφέρνουν να εξάγουν, πουλάνε το γάλα όσο- όσο και έτσι δημιουργούνται προβλήματα σε όλη στην αγορά συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής.

Τακτικός ομιλητής σε συνέδρια για τη βιομηχανία τροφίμων (εδώ σε συνέδριο της εφημερίδας Ναυτεμπορική) και αρθρογράφος ελληνικών και διεθνών περιοδικών, ο Χρ. Αποστολόπουλος έχει αφιερώσει την επαγγελματική ζωή του στη γαλακτοβιομηχανία και την ασφάλεια τροφίμων.

Επενδύσεις στη γαλακτοκομία γίνονται;

Θεωρώ ότι είμαστε από τους πλέον ‘επενδυτικούς’ κλάδους. Τα τελευταία χρόνια όμως οι συνθήκες της ολοένα και συρρικνούμενης αγοράς (είχαμε περιορισμό της κατανάλωσης, αύξηση των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας κ.ά.) δεν βοήθησε καθόλου τον τομέα αυτό. Οι εταιρείες υπήρξαν πολύ συγκρατημένες στο κομμάτι των μεγάλων επενδύσεων. Μικροεπενδύσεις γίνονται όμως συνεχώς καθώς οι εταιρείες ακολουθούν την εξέλιξη της τεχνολογίας, και αλλάζουν τον εξοπλισμό τους κτλ.

Πως πάει η ελληνική αγορά;

Το πρώτο εξάμηνο του 2016 η πτώση της κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων είναι πάνω από  10% και κανείς δεν μπορεί να δώσει μια λογική εξήγηση διότι η αγορά που είχε ήδη είχε ‘φάει το λίπος της’ από την προηγούμενη περίοδο ύφεσης. Αναρωτιόμαστε λοιπόν, από πού ‘κόβουν’ οι Έλληνες καταναλωτές… Στις γεννήσεις είχαμε τα τελευταία χρόνια πτώση της τάξης του 15%, η οποία δεν θα έχει αντίκτυπο μόνο την περίοδο της πτώσης αλλά δυστυχώς και για τα επόμενα χρόνια διότι αυτά τα παιδιά (που δεν θα γεννηθούν) δεν θα υπάρξουν ποτέ για να μεγαλώσουν και να καταναλώσουν γαλακτοκομικά προϊόντα.

Ο κόσμος κουβεντιάζει πολύ για το ‘λόμπι των Βρυξελλών’. Συμμερίζεστε αυτό το φόβο;

Θεωρώ πολύ εγωιστικό να νομίζουμε ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο του κόσμου· είμαστε το 2% της παραγωγής της Ε.Ε. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για μας… Η αγορά είναι πάρα πολύ μικρή σε σχέση με το γάλα που παράγεται στην Ε.Ε. , είναι πολύ μικρή για να την επιβουλεύονται και να στήνουν μάλιστα λόμπι σε βάρος της.  Αν κάτι βάλλεται είναι συγκεκριμένα ελληνικά προϊόντα που έχουν αποκτήσει σημαντική φήμη όπως η φέτα και το ελληνικό γιαούρτι.

Αξίζει να επενδύσουμε πχ. στην αγελαδοτροφία;

Το ελληνικό γιαούρτι, το είπαμε και πριν, έχει ένα τεράστιο παγκόσμιο τζίρο. Αν λοιπόν το κατοχυρώσουμε, αν απαιτήσουμε δηλαδή – όπως έπρεπε να έχουμε κάνει από την πρώτη στιγμή- να κατοχυρωθεί η καταγωγή του και  οτιδήποτε φέρει τη λέξη ‘ελληνικό’ να είναι πραγματικά παραγμένο στην Ελλάδα, τότε όχι μόνο θα μπορέσουμε να επενδύσουμε αλλά θα αποτελούσε αυτό τον μεγαλύτερο μοχλό ανάπτυξης στον κλάδο. Ο τζίρος του “ελληνικού γιαουρτιού” παγκοσμίως είναι σχεδόν πενταπλάσιος του συνολικού τζίρου των γαλακτοκομικών στην Ελλάδα. Και το ελαχιστότατο μερίδιο αυτού θα έδινε τεράστια ανάπτυξη στην αγελαδοτροφία στην Ελλάδα.

Τι πρέπει να κάνουμε;

Να δώσουμε την προσοχή που δίνουν οι άλλες χώρες στα δικά τους εθνικά προϊόντα. Αν επιχειρήσει κανείς να πουλήσει ένα τυρί που παράγεται στην Ελλάδα με την ονομασία «γαλλικό τυρί»  η Γαλλία θα δεν θα αντιδράσει μόνο αλλά θα μας κηρύξει στην κυριολεξία τον πόλεμο. Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Δεν μπορεί να παίξει κανείς με την ιστορία μιας χώρας αλλά ούτε και με τα δυνητικά έσοδα των προϊόντων της. Η Γαλλία με 18.000 τόνους ροκφόρ που εξάγει, έχει περισσότερα έσοδα απ΄ ότι έχει η Ελλάδα με τους 100.000 τόνους φέτας. Και τι παράγουν; Ένα προϊόν από το ίδιο ακριβώς γάλα, με τις ίδιες γραμμές παραγωγής. Δηλαδή θεωρητικά με το ίδιο κόστος.

Γιατί γίνεται αυτό;

Γιατί έχουν το ροκφόρ ως κόρη οφθαλμού… Έχει τη φήμη, την αξία, και κατοχυρωμένη την μοναδικότητα του παντού. Έχει αποκτήσει τέτοια αξία γιατί δεν επέτρεψαν σε κανένα από τους πολλούς μιμητές του να χρησιμοποιήσουν το όνομα του όχι μόνο εντός της ΕΕ και σε όλο τον κόσμο!  Το ίδιο έπρεπε να έχουμε κάνει κι εμείς με τη φέτα και το γιαούρτι και να μην θεωρούμε ότι αν πχ. η Αυστραλία φτιάξει προϊόντα που τα ονομάζει ‘ελληνικό γιαούρτι’ μας διαφημίζει κιόλας. Όχι μόνο μας δυσφημίζει αλλά και μας υπονομεύει το μέλλον…

Πως βλέπετε το ανθρώπινο δυναμικό του κλάδου σας;

Υπάρχει πολύ καλό δυναμικό επιστημόνων στην Ελλάδα. Ο χώρος του γάλακτος ήταν ήδη πολύ ανοδικός, με μεγάλη ζήτηση για εξειδικευμένο προσωπικό, με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Σήμερα, αν και τα πράγματα έχουν δυσκολέψει, υπάρχει ανανέωση στον στελεχιακό δυναμικό που υπηρετεί τη γαλακτοκομία και όσοι νέοι εισέρχονται  πλέον, έρχονται και με γνώσεις και με μεράκι. Έτσι, αισιοδοξώ διότι η ‘μαγιά’ υπάρχει…

• Γάλα και διατροφικοί μύθοι

Τι γνώμη έχετε κύριε Αποστολόπουλε για τα όσα γράφονται για την αξία της χρήσης του γάλακτος από ενήλικους και την αμφισβήτηση που δέχεται το προϊόν από μερίδα καταναλωτών;

Δυστυχώς είναι ένας μύθος που έχει ξεκινήσει από τις φανατικές ομάδες των vegans, οι οποίοι έχουν κάνει φιλοσοφία της ζωής τους τη μη κατανάλωση ζωικών προϊόντων κάθε είδους. Η απάντηση προς όλες αυτές τις εντελώς πλανημένες ομάδες είναι ότι, το τι πρέπει ή δεν πρέπει να καταναλώνει ο άνθρωπος φαίνεται από το μήκος του εντέρου του, καθώς το τελευταίο προσδιορίζει το είδος της διατροφής του. Δεν μπορεί λοιπόν να χαρακτηρίζεται αποκλειστικά φυτοφάγος ο άνθρωπος όταν το μήκος του εντέρου του είναι μεταξύ του μήκους των σαρκοφάγων και φυτοφάγων ζώων. Ο άνθρωπος, εξ ορισμού από τη φυσική του υπόσταση είναι υποχρεωτικά παμφάγος. Είναι καταναλωτής δηλαδή μιας μεικτής διατροφής. Όσοι ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να πίνουν γάλα γιατί αυτό δεν είναι τροφή του ανθρώπου αλλά των μοσχαριών, αγνοούν εντελώς ότι το γάλα είναι ένα γαλάκτωμα το οποίο περιέχει πέραν των πολυτίμων μικροσυστημάτων, πρωτεΐνη, λίπος και λακτόζη (ένα είδος σακχάρου). Δηλαδή απαραίτητα στοιχεία που υπάρχουν ως δομικά στοιχεία σε πολλά τρόφιμα, όχι όμως με την ίδια μορφή, την ίδια ποσότητα η την ίδια ποιότητα. Έχει αποδειχτεί μάλιστα ότι οι πρωτεΐνες του γάλακτος είναι πολύ υψηλής βιολογικής αξίας σε αντίθεση με την πρωτεΐνη που υπάρχει στις φυτικές τροφές. Το γάλα είναι πολύ πιο υψηλής βιολογικής αξίας προϊόν και γι΄ αυτό για την παρασκευή πάρα πολλών φαρμάκων οι ενεργές ουσίες αντλούνται από αυτό. Ο λόγος για την ατεκμηρίωτη αυτή επίθεση προς το γάλα και τα προϊόντα του (πέραν της απόλυτης άγνοιας) είναι ο μεγάλος τζίρος που πραγματοποιούν τα γαλακτοκομικά προϊόντα παγκοσμίως, διότι όχι μόνον αρέσουν σχεδόν σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στον δυτικό αλλά και είναι βασική τροφή που προάγει την ανάπτυξη και την υγεία των πληθυσμών αυτών.  Γάλα δεν πίνουν μόνο ορισμένοι πληθυσμοί, όπως οι Ινδιάνοι της Αμερικής, που εμφανίζουν μεγάλο ποσοστό δυσανεξίας στη λακτόζη. Η ινδοευρωπαϊκή φυλή στην οποία ανήκουμε έχει πολύ μικρό ποσοστό δυσανεξίας, γύρω στο 5%.

• Αντιβιοτικά και γάλα

«Τα αντιβιοτικά έχουν να κάνουν με την υγεία του ζώου και καθόλου με την υγιεινή του γάλακτος. Η χρήση τους αποσκοπεί  στην εξασφάλιση της ευζωίας του ζώου κι αν τα σταματήσουμε το ζώο θα ασθενεί και θα υποφέρει. Είναι λοιπόν τουλάχιστον ανήθικο να εκτρέφεις ζώα κάτω από ασθένεια. Επομένως, ότι φάρμακα χρησιμοποιούνται είναι για την υγεία του ζώου. Αυτό μόνο που πρέπει να διασφαλίζεται είναι να μην γίνεται κατάχρηση των φαρμάκων και βεβαίως το γάλα των σε θεραπεία ζώων δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ποτέ στην διατροφή του ανθρώπου.Έχει γίνει τεραστία πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια και όλες οι σοβαρές εταιρείες του κλάδου ελέγχουν πάντα (στο 100%) οποιαδήποτε ποσότητα γάλακτος παραλαμβάνουν ως προς την παρουσία αντιβιοτικών και με πολλά αντικίνητρα για την διασφάλιση τους εκτός της αλυσίδας παραγωγής. Είναι κάτι που πολύ εύκολα διαπιστώνεται  από τη βιομηχανία. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει κανένα πρόβλημα σε σοβαρές εταιρείες και σοβαρούς παραγωγούς».

Η ελληνική αγορά γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων δεν έχει βρει τη –διαταραχθείσα- ισορροπία της και όλα τα μεγάλα μέτωπα είναι, προς το παρόν, ανοικτά. Το 2016 άφησε πίσω του ανοιχτά θέματα τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο διεθνές επίπεδο στο οποίο κινείται εδώ και πολλά χρόνια, με ιδιαίτερη μάλιστα επιτυχία, η ελληνική γαλακτοβιομηχανία.

Στο εσωτερικό, το μεγάλο ζήτημα είναι η δημιουργία η δημιουργία Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Γάλακτος (Δ.Ο.Γ.) η οποία αν και αποτελεί διακαή πόθο των εμπλεκομένων με τη γαλακτοβιομηχανία παραγόντων, από τη φάρμα μέχρι το λιανεμπόριο, δεν έχει ακόμα πραγματικότητα εξαιτίας των αφανών  συγκρούσεων και των άτυπων ανταγωνισμών ανάμεσα σε ομάδες παραγωγών και μερίδα της βιομηχανίας.

Στο εξωτερικό τα δύο μεγάλα επώδυνα για τη χώρα αγκάθια της ονομασίας / προστασίας της φέτας και του γιαουρτιού κινούνται με εκνευριστική βραδύτητα καθώς η ελληνική πλευρά, παγιδευμένη σε συμφωνίες που έχει ήδη υπογράψει και καθηλωμένη μέσα σε ένα διεθνές κύμα αμφισβήτησης των δικαιωμάτων μας, περιμένει τις εξελίξεις αντί να της δημιουργεί η τουλάχιστον να τις παρακολουθεί.

Μέσα στον Οκτώβριο είχαμε την συνάντηση εργασίας  που συγκάλεσε ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλης Αποστόλου, με τους φορείς που εκπροσωπούν τον τομέα του γάλακτος και των προϊόντων του.  Όπως ανακοινώθηκε από το ΥπΑΑΤ, αντικείμενο της συνάντησης ήταν «ο συντονισμός των ενεργειών για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που έχει ο κλάδος, αλλά και την αντιμετώπιση των κινδύνων που δημιουργούνται στο διεθνές περιβάλλον για εμβληματικά προϊόντα όπως η φέτα και το γιαούρτι.»

Αν και θέληση όλων των πλευρών ήταν η δημιουργία μιας διεπαγγελματικής οργάνωσης, κατά τα πρότυπα άλλων κλάδων της ελληνικής παραγωγής, το αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν τελικά  να αποφασιστεί η δημιουργία  μιας Ομάδας Εργασίας με ευρεία αντιπροσωπευτικότητα, η οποία, μεταξύ άλλων, θα εξετάσει τη σκοπιμότητα και τις προοπτικές δημιουργίας Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης στον κλάδο. Κάτι τέτοιο όπως αναφέρουν πηγές που συμμετείχαν στη συνάντηση θα είναι δύσκολο διότι υπάρχει ασυμφωνία ανάμεσα στους παραγωγούς του αιγοπρόβειου από τη μια πλευρά  και του αγελαδινού γάλακτος από την άλλη.

Ο Επίτροπος Υγείας Vytenis Andriukaitis, σε επιστολή του προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης συμφωνεί ότι η χρήση του όρου ‘ελληνικό γιαούρτι’, για τα προϊόντα που παράγονται εκτός Ελλάδος, αποτελεί εξαπάτηση των καταναλωτών. Πλην όμως, ολιγωρεί… Φωτογραφία: E.E.

Φέτα: σε πέντε χρόνια βλέπουμε…

Η Ελλάδα ανησυχεί βλέποντας να ‘σχεδιάζεται’ ένα μέλλον για τη φέτα χωρίς πρόνοια για την προστασία της, η Ε.Ε. αναγνωρίζει τις ανησυχίες της Ελλάδας σχετικά με τα αποτελέσματα για την προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων στο πλαίσιο της Συμφωνίας CETA και διαβεβαιώνει ότι «δεν αποτελούν προηγούμενο για τις υπό εξέλιξη ή μελλοντικές διαπραγματεύσεις»- η εμπειρία όμως με την υπόθεση του Καναδά μάλλον διαψεύδει τον ισχυρισμό.

.Παράλληλα, η Επιτροπή προχωράει και σε μια ακόμη δέσμευση η οποία αποδεικνύει πόσο περιορισμένη ήταν, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, η συμμετοχή των εθνικών κρατών στις διαπραγματεύσεις της Ε.Ε. με τρίτους εταίρους: στις υπό εξέλιξη και μελλοντικές διαπραγματεύσεις, η Ε.Ε δεσμεύεται ότι « θα διατηρεί στενή επαφή με κάθε ενδιαφερόμενο κράτος-μέλος μέσω των διαθέσιμων δομών διαβούλευσης».

Κεντρική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης είναι να δρομολογηθούν οι εξελίξεις ώστε το αργότερο σε πέντε έτη να αμβλυνθούν οι αρχικές ‘ανεπαρκείς προβλέψεις’ (κατά τη φράση που χρησιμοποιήθηκε) για την ενισχυμένη προστασία της Γεωγραφικής Ένδειξης Φέτα στον Καναδά. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται τα στελέχη της κυβέρνησης που ασχολούνται με το θέμα. Στο άτυπο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων για θέματα Εμπορίου, που συγκλήθηκε στην Μπρατισλάβα, ο τότε υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Γιώργος Σταθάκης σε συζητήσεις που είχε με την αρμόδια Επίτροπο Εμπορίου Cecilia Malmstrom κατέληξαν σε ένα κείμενο δήλωσης της Επιτροπής με την οποία ανοίγει ο δρόμος ώστε το αργότερο σε πέντε έτη να αμβλυνθούν οι αρχικές ανεπαρκείς προβλέψεις για την ενισχυμένη προστασία της Γεωγραφικής Ένδειξης Φέτα στον Καναδά. Θυμίζουμε ότι ανάλογο κείμενο υπάρχει και για τη συμφωνία με τις χώρες της Νότιας Αφρικής.

Η Επίτροπος Εμπορίου Cecilia Malmstrom και η ελληνική κυβέρνηση κατέληξαν το καλοκαίρι του 2016 σε κείμενο- δήλωση της Επιτροπής με την οποία ανοίγει ο δρόμος ώστε το αργότερο σε πέντε έτη να αμβλυνθούν οι αρχικές ανεπαρκείς προβλέψεις για την ενισχυμένη προστασία της Γεωγραφικής Ένδειξης Φέτα στον Καναδά. (Φωτο: cosilium.europa.eu)

Γιαούρτι: πεδίο διεθνούς μάχης

Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2016 και μετά από αντίδραση της Αθήνας για όσα επιχειρεί η  Τσεχία σχετικά με την τυπολογία του γιαουρτιού, ο Επίτροπος για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων Vytenis Andriukaitis, έστειλε  επιστολή  στον Βαγγέλη Αποστόλου.

Στην απαντητική του επιστολή ο V. Andriukaitis υιοθέτησε  τα επιχειρήματα που διατυπώνει η ελληνική πλευρά και δήλωσε ότι «Η ονομασία ‘ελληνικό γιαούρτι’  είναι αποδεκτή από την Επιτροπή ως ένδειξη προέλευσης – δηλαδή γιαούρτι που προέρχεται από την Ελλάδα- και  ότι η χρήση του όρου «ελληνικό γιαούρτι», για τα προϊόντα που παράγονται εκτός Ελλάδος, θα αποτελούσε εξαπάτηση των καταναλωτών. Στην ίδια επιστολή του ο Επίτροπος δεν παίρνει θέση για τις άλλου τύπου, εξίσου παραπλανητικές αναφορές των Τσέχων – και αρκετών άλλων κρατών.

Το ελληνικό υπουργείο επιμένει να θεωρεί ότι οι διασφαλίσεις που διατυπώνονται από τους δύο Επιτρόπους είναι ικανές να στηρίξουν τη διεθνή υπόθεση του ελληνικού γιαουρτιού, ο δε υπουργός κάνει λόγο για «μια πρώτη νίκη σε μια προσπάθεια υπεράσπισης ενός προϊόντος που είναι συνυφασμένο με την ελληνική  ποιοτική παραγωγή».

Χρήστος Αποστολόπουλος, πρόεδρος στο Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ).

Ο ΣΕΒΓΑΠ παρεμβαίνει κι …ενοχλεί

Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ), αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του ‘διαλόγου’ των Ε. Αποστόλου- V. Andriukaitis, παρενέβη με επιστολή του για να αποκαταστήσει, όπως ισχυρίζεται, την αλήθεια. Σύμφωνα με το θεσμικό όργανο της ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας, «Η απάντηση του V. Andriukaitis είναι ελάχιστα θετική σε σχέση με το συνολικό πρόβλημα του ‘ελληνικού γιαουρτιού’. Άλλωστε στο ίδιο το Δελτίο Τύπου αφήνεται σοβαρή πιθανότητα η επίσημη θέση της Επιτροπής να είναι διαφορετική».

Ο ΣΕΒΓΑΠ είναι ανήσυχος διότι εκτιμά πως η ελληνική πλευρά  έχει επικεντρωθεί μόνο στην περίπτωση της Τσεχίας η οποία «με τον πιο θρασύ τρόπο προσπάθησε να νομοθετήσει το ελληνικό γιαούρτι ως μια νέα κατηγορία των γιαουρτιών της. Και εξηγεί ότι «Απορούμε πως παραβλέπονται τα τόσα προϊόντα στην Ε.Ε. (και όχι μόνο) που φέρουν φαρδιά πλατιά την ονομασία ‘ελληνικό γιαούρτι’ και με εικαστικά Παρθενώνες, ελληνικά νησιά και τσολιάδες”.

ΟΙ Έλληνες βιομήχανοι στο χώρο του γάλακτος θεωρούν απογοητευτικό το γεγονός ότι το εύρος της διεκδίκησης του Υπουργείου σταματά μόνο στον όρο «ελληνικό γιαούρτι»  και μόνο στο θέμα της Τσεχίας. Ο Σύνδεσμος, όπως άλλωστε είχε δηλώσει εμφατικά ο πρόεδρός του Χρήστος Αποστολόπουλος, σε συνέντευξή του στο προηγούμενο τεύχος του Dairy News, θεωρεί ότι  το επίσημο κράτος  δεν έχει κατανοήσει  ότι δεν υπάρχει προϊόν ‘ελληνικό γιαούρτι’.

Το ελληνικό γιαούρτι, αναφέρει ο Σύνδεσμος,  «δηλώνει καταγωγή, δεν είναι προϊόν, δεν είναι ένας τύπος, ούτε μια συνταγή, ούτε ένα στυλ όπως ισχυρίζεται εντελώς λανθασμένα ο Επίτροπος. Υπάρχουν πολλοί τύποι ελληνικού γιαουρτιού(π.χ. αγελάδας, παραδοσιακό, στραγγιστό κτλ.), πολλά στυλ (π.χ. set, stirred, κτλ.) και βέβαια δεν υπάρχει μια μόνο συνταγή. Δεν μπορεί λοιπόν να νομιμοποιείται από τον κ. Andriukaitis οποιοσδήποτε παρασκευαστής του εξωτερικού ονομάζει το γιαούρτι του «Ελληνικού στυλ» (Greekstyle) ή «Ελληνικού τύπου» (Greektype). Σε ποιο στυλ και σε ποιο τύπο αναφέρεται;! Γι’ αυτό η μοναδική μας διεκδίκηση και το απόλυτο δικαίωμα μας είναι ότι δεν μπορεί να γίνεται χρήση με κανένα τρόπο του όρου «ελληνικό» σε γιαούρτια που δεν παρασκευάζονται στην Ελλάδα. Είναι τόσο απλό αλλά και τόσο σημαντικό αυτό για τον κλάδο και την οικονομία της χώρας μας που στην κυριολεξία εγκληματούν όσοι δεν διεκδικούν ακριβώς αυτό».

Ο ΣΕΒΓΑΠ θεωρεί ότι η αναφορά περί «θετικής εξέλιξης» όπως ονόμασε το Υπουργείο την πορεία σχετικά με το θέμα της προστασίας της φέτας στην συμφωνία Ε.Ε. με τον Καναδά, είναι τουλάχιστον εμπαιγμός από πλευράς Ε.Ε. Η θέση του είναι ότι αν υπάρχει η παραμικρή σοβαρότητα στις προθέσεις της Ε.Ε. οφείλει να τις συμπεριλάβει στους όρους της συμφωνίας και να μην προσπαθεί να καλύψει την τεράστια αδικία εις βάρος της χώρας μας με λόγια του αέρα.

Αυτή άλλωστε τη θέση διατύπωσε και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒΓΑΠ, στο πρόσφατο συνέδριο της COPA-COGECA στην Αθήνα, σε δημόσια ερώτηση που απεύθυνε, μπροστά σε ακροατήριο εκατοντάδων συνέδρων, στον μάλλον αμήχανο Επίτροπο Φιλ Χόγκαν ο οποίος επανέλαβε απλώς τις γνωστές θέσεις της Ε.Ε. περί ισότιμης προστασίας, όλων των προστατευόμενων προϊόντων της Ευρώπης.

Τι διαπιστώνει ο Vytenis Andriukaitis

• Το να ονομάζεται γιαούρτι που δεν προέρχεται από την Ελλάδα ως «ελληνικό γιαούρτι» και να αναφέρει το αληθινό μέρος της παρασκευής του στην επισήμανση (π.χ. παράγεται στην Χ χώρα που είναι διαφορετική από την Ελλάδα), δεν είναι αρκετό για να αποφύγει ή να επανορθώσει τον παραπλανητικό χαρακτήρα του ονόματος «ελληνικό γιαούρτι» σχετικά με τη χώρα προέλευσης.
• Όσον αφορά άλλες ονομασίες όπως «γιαούρτι ελληνικού τύπου» ή «γιαούρτι ελληνικού τρόπου-στιλ» ή «γιαούρτι ελληνικής συνταγής», η Επιτροπή εκτιμά ότι αυτές οι ονομασίες μπορεί να γίνουν αποδεκτές ώστε να υποδείξουν ότι τα γιαούρτια έχουν παχύ και κρεμώδη υφή λόγω των ιδιαίτερων μεθόδων παραγωγής. Η προοπτική να παραπλανήσουν τους καταναλωτές πρέπει να εκτιμηθεί για κάθε μια περίπτωση ξεχωριστά έχοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των προϊόντων, όπως επίσης και την παρουσίαση (π.χ. με εικόνες) και άλλες επιπλέον πληροφορίες που δίνονται με την επισήμανση των τροφίμων.
• Πρόθεση της Επιτροπής είναι να συνεισφέρει σε μια λύση σχετικά με την ονομασία «Ελληνικό γιαούρτι», όπως περιλαμβάνεται στην πρόταση Νομοθεσίας που κοινοποιήθηκε από τις Τσεχικές Αρχές.